De zorg voor een poedel die lichamelijk uitgeput is door bloedarmoede is emotioneel moeilijk voor de verzorger. Poedels zijn vatbaar voor specifieke bloedaandoeningen, een dierenarts moet uw hond diagnosticeren om te bepalen of bloedarmoede wordt veroorzaakt door een van die of een andere aandoening.
Wat is bloedarmoede?
Bloedarmoede is een aandoening waarbij het lichaam onvoldoende rode bloedcellen heeft om weefsels van zuurstof te voorzien. Als uw poedel bloedarmoede heeft, kan hij last krijgen van vermoeidheid, een onregelmatige hartslag, pijn op de borst, kortademigheid of hoofdpijn. Deze symptomen zijn niet altijd duidelijk bij honden, maar een dierenarts kan de aandoening diagnosticeren. Als uw poedel te vermoeid lijkt of ongebruikelijke symptomen vertoont, is het tijd om de dierenarts te bezoeken om de oorzaak te achterhalen.
Een breed scala aan oorzaken
Sommige vormen van bloedarmoede worden veroorzaakt door verkeerde diëten, waaronder die met te weinig ijzer, vitamine B12 en foliumzuur. Blootstelling aan gifstoffen in voedsel en het milieu kan bijdragen aan bloedarmoede. U en uw dierenarts voedingsdeskundige kunnen samenwerken om een dieet voor uw poedel te ontwerpen dat de nadruk legt op voedingsmiddelen en supplementen met optimale voedingsverhoudingen en zonder giftige chemicaliën. Andere oorzaken zijn kanker, nier- of leverziekte, beenmergziekte, de ziekte van Chron en andere ontstekingsziekten, infecties en bloedziekten.
Auto-immuun hemolytische anemie
Poedels zijn vatbaar voor twee bloedziekten, beide mogelijk levensbedreigend. De eerste heet auto-immuun hemolytische anemie (AIHA). Deze aandoening zorgt ervoor dat het immuunsysteem van de poedel zijn eigen rode bloedcellen vernietigt. Mogelijke triggers zijn onder meer gifstoffen, kankers, virussen, bloedparasieten, medicijnen of specifieke vaccinaties. Symptomen zijn typisch voor bloedarmoede en omvatten zwakte, bleekheid en geel getint oogwit. Veterinaire aandacht is vereist, en omvat vaak steroïdebehandelingen en routinematige bloedcontroles totdat de poedelpatiënt stabiliseert.
De ziekte van Von Willebrand (vWD)
De tweede bloedziekte is een erfelijke aandoening bij poedels. De ziekte van Von Willebrand brengt het vermogen van het lichaam om bloed te stollen in gevaar. Dit kan leiden tot bloedarmoede en kwetsbaarheid voor overmatig bloeden als u gewond raakt of een operatie ondergaat. Anders verschijnen de symptomen mogelijk niet tijdens het dagelijks leven. Er is een genetische test voor Von Willebrand en de diagnose wordt gesteld door middel van bloedonderzoek. Poedelouders die furkids hebben met Von Willebrand's, moeten extra voorzorgsmaatregelen nemen om letsel te voorkomen en heel voorzichtig zijn in situaties die kunnen leiden tot mogelijke bloedingen, zoals nagelknippen.
