Wanneer een geliefd huisdier sterft, is het niet meer dan normaal dat u en uw overgebleven vogel om het verlies rouwen. Meestal zal uw overgebleven parkiet de dood van haar partner overleven en kan ze genieten van het gezelschap van een nieuwe partner.
Betekenis
Net als in de volière vormen parkieten in het wild een hechte band met andere vogels. Na een dood zullen veel parkieten rouwen om hun verlies. Symptomen van rouw zijn onder meer het oproepen van de verloren vogel, het doorzoeken van de kooi naar de vogel en verlies van eetlust. Ze kunnen echter een vervanging accepteren.
Tijdsspanne
Hoewel het voor u van streek kan zijn om getuige te zijn van het verdriet van uw parkiet, gaat dit voorbij. Kalmeer je parkiet door zachtjes naar haar te croonen of door op een kalme stem te praten. Dit helpt haar te weten dat jij er voor haar bent. Ze hervat het eten, spelen en ander gedrag als de rouwperiode voorbij is. Dit kan een dag of twee duren, maar ook weken.
Mythe
Er zijn situaties waarin de overlevende parkiet sterft na het overlijden van de partner. Verwar dit niet met een romantisch Romeo en Julia-scenario waarin de ene vogel niet zonder de andere kan. Hoogstwaarschijnlijk liepen beide parkieten een ziekte op die de ene en daarna de andere doodde. Een vogelnecropsie, die een aviaire dierenarts kan geven, kan de oorzaak van de dood van beide vogels diagnosticeren en kan u gemoedsrust geven.
Overwegingen
Omdat parkieten sociale dieren zijn, kun je ervoor kiezen om een andere vogel te nemen om je resterende parkieten gezelschap te houden. Als je dit doet, zal het verlangen van je parkiet naar gezelschap en natuurlijke instincten haar helpen een band te krijgen met de nieuwe speelkameraad. Als u ervoor kiest om de verloren vogel niet te vervangen, kan uw parkiet een hechtere band met u vormen.
