Chlamydia is een van de vele aandoeningen van de bovenste luchtwegen die bij katten voorkomen. Hoewel het zeldzaam is, kunnen kattenchlamydia-infecties mogelijk worden overgedragen op mensen.
Chlamydophila Felis gedefinieerd
Chlamydophila felis wordt als bacteriën beschouwd, maar verschilt van andere bacteriën doordat het in cellen leeft. Inactieve chlamydia, een elementair lichaam genoemd, wordt door een kat opgepikt tijdens nauw contact met een geïnfecteerde kat. Eenmaal in de cellen verandert het elementaire lichaam van chlamydia in een netvormig lichaam en vermenigvuldigt het zich. Deze cellulaire insluitingslichamen kunnen microscopisch worden gedetecteerd in weefselmonsters van geïnfecteerde katten.
Overdragen
De wijze van overdracht tussen katten is onzeker, maar wordt verondersteld afhankelijk te zijn van nauw contact. Sociale interacties tijdens het trimmen verspreiden de infectie waarschijnlijk. Besmettelijke afscheidingen van de ogen en neus infecteren waarschijnlijk katten die in hechte groepen leven. Volgens het Institute for International Cooperation in Animal Biologics aan de Iowa State University suggereert recent onderzoek dat chlamydia-infecties zich kunnen verspreiden door geslachtsorganen, dat wil zeggen tijdens het fokken via extern contact met geslachtsorganen.
Symptomen
Meestal vertoont deze besmettelijke ziekte tekenen van conjunctivitis en rhinitis, gedefinieerd als de zwelling van de oog- en neusvliezen van uw kat. Weefselgebieden rond de ogen van uw kat worden rood en opgezwollen, waardoor er mogelijk drainage optreedt. Chlamydia-infecties beginnen vaak in één oog en verplaatsen zich in beide ogen. Symptomen verschijnen drie tot tien dagen na blootstelling aan een geïnfecteerde kat en verdwijnen na twee tot drie weken.
Complicaties
Sommige katten kunnen secundaire complicaties krijgen tijdens chlamydia-infecties. Omdat het immuunsysteem van uw kat wordt aangetast door chlamydia, kunnen bacteriële en schimmelorganismen opportunistische indringers worden. Er kunnen zweren ontstaan op het oppervlak van de ogen van uw kat, waardoor genezende bloedvaten het oppervlak binnendringen. In zeldzame gevallen kunnen de longen longontsteking krijgen of kunnen zwangere vrouwtjes aborteren.
Diagnose, preventie en behandeling
Diagnose van chlamydia kan microscopisch worden gedaan door uw dierenarts met behulp van oppervlakteweefsel schrapen. Het schrapen kan ongemakkelijk zijn voor uw kat, maar niet pijnlijk. Na een positieve diagnose moeten zieke katten worden geïsoleerd van andere katten om de verspreiding van chlamydia tussen katten te voorkomen. Was uw handen na het hanteren van besmette katten. Het kattenchlamydia-vaccin beschermt katten niet volledig, maar het kan de ernst van een infectie verminderen. Vaak worden zowel antibiotische oogzalf als orale antibiotica voorgeschreven om chlamydia-infecties te behandelen. Chlamydophila felis is een zeer goed behandelbare ziekte met een laag recidiefpercentage.
