ik kattenafbeelding door Dwight Davis van Fotolia.com
Heeft uw kat gaatjes? Het is mogelijk, maar tandholtes bij katten zijn niet hetzelfde als holtes in menselijke tanden. Hoe vreemd het ook klinkt, de holtes van uw kat worden eigenlijk neklaesies genoemd. Kattenholtes worden veroorzaakt door een langdurige aandoening en niet door bacteriën op hun tanden.
Resporptieve laesies
De medische term voor neklaesies, of kattenholtes, is odontoclastische resorptieve laesies bij katten (FORL) of gewoon resorptieve laesies (RL). Dus wat gebeurt er eigenlijk in de mond van uw kat om dit beangstigende probleem te veroorzaken? De laesies ontstaan wanneer het lichaam van uw kat vaste tanden begint af te breken en deze via het tandvlees opneemt. Dat heeft toch niets met de nek van je kat te maken? Correct. De term "neklaesie" verwijst eigenlijk naar de schade aan de bovenkant of "nek" van de aangetaste tand. Er is niet veel bekend over wat deze laesies precies veroorzaakt, hoewel onevenwichtigheden in de voeding als mogelijke oorzaak worden genoemd.
Progressieve verslechtering
Resorptieve laesies zijn een progressieve aandoening, wat betekent dat ze in verschillende stadia van ernst voorkomen. Tijdens het eerste stadium van de ziekte wordt alleen de binnenkant van de tanden van uw kat aangetast, dus het kan zijn dat er helemaal geen zichtbare symptomen zijn. Tijdens deze fase worden de interne dentine- en cementgedeelten van de tanden beschadigd. Het glazuur op de tanden van je kat begint te eroderen in de tweede fase, dat is wanneer de laesies daadwerkelijk naar voren komen. De ziekte wordt geclassificeerd als stadium drie zodra de erosie de gevoelige pulpa in het midden van de tand bereikt. De vierde en laatste fase beschrijft FORL die ervoor gezorgd hebben dat de kroon van de tand aanzienlijk erodeert of breekt.
Prevalentie
Dus wat is er in vredesnaam met uw kat gebeurd om dit probleem te veroorzaken? Niets bijzonders, eigenlijk. Sommige onderzoeken suggereren dat meer dan 70 procent van de katten ouder dan 5 jaar last heeft van resorptieve laesies, volgens het Washington State University College of Veterinary Medicine. In feite kunnen veel eigenaren van gezelschapsdieren deze gebitssymptomen gewoon zien als een natuurlijk gevolg van veroudering, in plaats van als een duidelijk medisch probleem dat moet worden behandeld. Hoewel resorptieve laesies nogal pijnlijk zijn, zijn katten redelijk goed in het niet tonen van hun zwakke punten, dus je merkt misschien niet eens een verandering in zijn gedrag.
Behandeling en preventie
Als je dacht dat je er echt een hekel aan had om naar de tandarts te gaan, stel je dan voor dat je probeert je kat stil te laten zitten terwijl hij tandheelkundig werk heeft gedaan. Gelukkig niet. Tandheelkundig werk bij katten wordt gedaan terwijl uw kat onder invloed is van een verdovingsmiddel, dus hij zal waarschijnlijk niets voelen of onthouden. FORL's hebben de hulp van een dierenarts nodig om het probleem te herstellen, dus wees bereid om te betalen voor röntgenfoto's, röntgenfoto's en tandheelkundige ingrepen om het probleem op te lossen. Stadium één en stadium twee laesies kunnen worden behandeld door ionomeerrestauratiemiddelen aan te brengen, die de beschermende lagen van glazuur en dentine helpen versterken, aldus het Veterinary Dental Centre. Helaas moeten tanden die zijn aangetast door meer gevorderde laesies volledig worden verwijderd om te voorkomen dat uw kat chronische pijn heeft.
