Hoewel de diagnose aids - zelfs voor katachtigen - minder dan levendige beelden oproept, is het goede nieuws dat effectieve en relatief goedkope vaccinaties direct beschikbaar zijn om uw kattenvriend tegen deze ziekte te beschermen. Meer weten over de overdracht ervan is een motivator om te vaccineren.
Wat is het?
Feline AIDS is ook bekend als het feline immunodeficiency virus. Het weerspiegelt de menselijke versie doordat het na blootstelling jaren kan duren voordat symptomen optreden. VetInfo legt uit dat katten-aids het immuunsysteem van de kat aantast door bacteriën, schimmels, parasieten en andere virussen de gezondheid van een kat te laten verslechteren. Net als bij menselijke aids, verzwakt de kattenversie het immuunsysteem, waardoor het onbruikbaar wordt om secundaire infecties te bestrijden. Hoewel de mechanismen en effecten ervan vergelijkbaar zijn met AIDS bij mensen, is AIDS bij katten niet overdraagbaar op menselijke metgezellen.
Bijtwonden
Er zijn twee transmissiemethoden - beide omvatten uitwisseling van lichaamsvloeistoffen. De eerste is door bijtwonden. VetInfo legt uit dat dit het meest voorkomt bij katten die buiten leven en die hoogstwaarschijnlijk niet zijn gevaccineerd. Dit is de perfecte reden om uw kattenvriend binnen te houden. Mannetjeskatten die proberen hun territorium te beschermen door middel van vechten, lopen meer kans op een bijtwond en lopen daarom mogelijk een groter risico op blootstelling, aldus PetPlace.com.
Geef mama de schuld
De tweede overdrachtsmethode is van moeder op kitten. Kittens kunnen het virus krijgen als het aanwezig is in de moedermelk van de moeder die wordt geconsumeerd door de opgroeiende jongen. Geboortevloeistoffen van een moederkat met kattenaids kunnen een kitten bij de geboorte ook in gevaar brengen. VetInfo kwalificeert de overdracht van moeder op kitten als minder gebruikelijk, maar nog steeds een mogelijkheid.
Symptomen
Het opsporen van AIDS bij katten alleen via symptomatische expressie kan lastig zijn, aangezien veel van de symptomen verband houden met andere aandoeningen. Beschrijf eventuele symptomen die u opmerkt aan uw dierenarts in een poging om voorzichtig te zijn. Veel voorkomende symptomen van AIDS bij katten zijn: vergrote lymfeklieren, koorts, bloedarmoede, gewichtsverlies, een verwarde vacht, slechte eetlust en diarree. Andere symptomen zijn onder meer ontsteking van de ogen, tandvlees of mond en andere tandheelkundige aandoeningen, wonden die niet genezen, niezen en zelfs gedragsveranderingen.
Diagnose
Bloedonderzoek is de enige manier om te controleren of een kat kattenaids heeft. In veterinaire termen worden twee verschillende tests, bekend onder afkortingen - ELISA en IFA - gebruikt om de diagnose te bevestigen. De ELISA-test, die staat voor enzym-linked immunosorbent assay, zoekt naar het AIDS-antilichaam in het bloed. De IFA-test, wat staat voor indirect fluorescerend antilichaam, wordt vaak gebruikt als back-up om de ELISA-test opnieuw te bevestigen. De IFA-test maakt gebruik van een gecombineerd mengsel van het katten-AIDS-antilichaam en een fluorescerende verbinding die in een monster van het bloed van de kat wordt gedaan. Als het bloed fluoresceert onder ultraviolet licht, is het resultaat positief.
Behandeling
Helaas is er geen remedie voor kattenaids als een kat het virus eenmaal heeft opgelopen. Met de juiste zorg en ziektebeheer geeft PetPlace.com aan dat sommige katten tot 10 jaar na de diagnose leven. Dit vereist een toewijding van u om de gezondheid van de kat nauwlettend in de gaten te houden. Cornell University College of Veterinary Medicine raadt aan om geïnfecteerde katten binnenshuis en uit de buurt van andere katten te houden, een uit voedingsoogpunt compleet dieet te geven dat geen rauwe producten bevat en Kitty te nemen voor regelmatige welzijnsexamens.
