Als de buik van uw kat lijkt op het hoofd van Vin Diesel, is het tijd om een dierenarts te bellen. U zou nooit een kattentoupetje moeten kopen.
Een harige haarloze situatie
Alle katten, zelfs de zogenaamde haarloze rassen, werpen hun vacht af, maar overmatig of plaatsspecifiek haarverlies kan wijzen op een verscheidenheid aan medische aandoeningen.
Als uw kat een abnormale hoeveelheid haar aan zijn onderkant verliest - genoeg zodat u erover op internet leest - maak dan een afspraak voor een dierenarts. Dit is dubbel belangrijk als uw kat obsessief aan zijn onderkant bijt, likt of krabt, aangezien dit gedrag kan leiden tot secundaire wonden en infecties.
Indien onbehandeld, leidt haaruitval zelf tot haarballen, maar de onderliggende oorzaak kan zich ontwikkelen tot een ernstige medische aandoening.
Allergieën en dieet
Als uw kat die haar verliest veel jeukt en het lijkt alsof hij verkouden is, kan hij voedsel- of omgevingsallergieën hebben.
Veranderingen in dieet of ruimte kunnen allergieën veroorzaken, maar ze kunnen zich na verloop van tijd ook ontwikkelen tot vertrouwd voedsel en planten. Probeer recente wijzigingen ongedaan te maken en maaltijden te ruilen. Een dierenarts kan een brede allergietest uitvoeren voor een meer acute diagnose.
Een onjuist dieet leidt tot haaruitval, ook aan de onderkant van uw kat. De gemakkelijkste manier om ervoor te zorgen dat uw kat de juiste voeding heeft, is door een in de handel verkrijgbaar kattenvoer te kopen met de zin "compleet en evenwichtig" op het etiket.
Ziekte en wanorde
Hyperthyreoïdie is een van de meest voorkomende aandoeningen bij katten die haaruitval veroorzaken. Andere symptomen zijn onder meer gewichtsverlies, onverzadigbare eetlust, overmatige dorst en plassen en verminderde verzorging. De condities chimere tweeling, hypothyreoïdie, zijn zeldzamer en veroorzaken - samen met haaruitval - gewichtstoename, zwakte en lethargie.
Een gecompromitteerd immuunsysteem leidt vaak tot haaruitval, hoewel het meestal niet beperkt is tot één deel van het lichaam. Kanker volgt een soortgelijke koers.
Atopie, een ziekte die wordt gekenmerkt door overgevoeligheid, treft een klein aantal katten. Het leidt meestal tot haaruitval rond de onderbuik, staartaanzet, voeten en gezicht.
Aantasting en infectie
Van specimen ter grootte van een insect tot microscopisch kleine schurken, een reeks kleine beestjes kan haarverlies bij katten veroorzaken.
Vlooien en ringworm - waarvan de laatste, ondanks zijn naam, een schimmelinfectie is - kunnen besmetten en overgaan onder huisdieren en mensen. Een medicijnkastje met behandelingen is beschikbaar.
Secundaire bacteriële infecties komen vaak voor in wonden door likken, bijten of krabben en zijn soms ook de primaire oorzaak van haarverlies. Dat heet pyodermie.
Soort- en huisdierenspecifieke mijten, net als vlooien, worden duidelijk omdat haaruitval leidt tot een betere zichtbaarheid. Sommige oorzaken slagen erin.
Emoties en hormonen
Katten worden emotioneel, net als mensen. Stress, angst, angst, nervositeit, conflicten en verveling leiden allemaal tot overmatige verzorging en haaruitval.
Psychogene alopecia - de laatste medische term verwijst naar haaruitval in het algemeen - wordt meestal gediagnosticeerd nadat andere aandoeningen zijn uitgesloten. Veranderingen in routine en omgeving zijn stressfactoren voor katten, die beruchte gewoontedieren zijn.
Een andere oorzaak van anderszins onverklaarbaar haarverlies zijn hormonen. Naarmate katten ouder worden, verschuiven hun endocriene systemen de hormoonproductie, inclusief die welke verantwoordelijk zijn voor de haargroei. Fasen van haaruitval kunnen komen of gaan, maar verdwijnen meestal op volwassen leeftijd.
Studstaart - een aandoening waarbij overactieve talgklieren leiden tot olieachtig haar en haaruitval - treft meestal de bovenkant en zijkanten van de staartbasis van een kat, niet zijn onderkant.
Zwangere en zogende katten laten soms ook buikhaar vallen.
