Wanneer een kat voelt dat het noodweer nadert, kan ze op verschillende manieren reageren, van vluchten naar een klein, donker hokje tot verwoed haar gezicht verzorgen. Zulke gedragingen lijken misschien vreemd, maar ze worden al eeuwenlang waargenomen, want vóór de 18e-eeuwse zeelieden keken naar katten aan boord van hun schepen voor weersvoorspellingen. Zeelieden dachten ooit dat katten stormen veroorzaakten door magie die in hun staart was opgeslagen, maar we weten nu dat katten verschuivingen in barometrische druk, ook bekend als atmosferische of luchtdruk, kunnen waarnemen voordat een storm toeslaat.
Wat detecteren katten?
Eeuwenlang werd het gedrag van katten voorafgaand aan grote stormen als bovennatuurlijk beschouwd, maar we weten nu dat katten reageren op de verschuivingen in luchtdruk die gepaard gaan met naderende stormen. Stormen ontstaan wanneer warme en koele luchtsystemen botsen, waardoor warme en vochtige lucht naar boven wordt gedwongen en de koelere, minder dichte lucht dichter bij de grond. Naarmate de warme lucht stijgt, begint deze af te koelen, waardoor condensatie ontstaat die kan veranderen in wolken en stormen. Omdat katten van nature roofdieren zijn met zintuigen waarmee ze nauwkeurig op hun omgeving kunnen worden afgestemd, kunnen ze dergelijke drukverschuivingen gemakkelijk detecteren.
Geef me onderdak
Zodra een kat een naderende storm detecteert, kan haar eerste instinct zijn om te vluchten of zich te verstoppen. Dit is een overlevingstactiek, waarbij ze probeert naar de veiligste plek te rennen die ze kan vinden. In plaats van uit haar waargenomen gevarenzone te komen, zou ze zich op een afgesloten plek kunnen verstoppen en de storm kunnen uitrijden. Een moederkat kan haar kittens in veiligheid brengen voordat ze zelf onderdak zoekt.
Een voorspelling doen
Hoewel katten eigenlijk geen weersvoorspellingen kunnen doen, diende hun vermogen om naderende weersveranderingen te voelen als een hulpmiddel door vissers en matrozen van de 18e eeuw tot het begin van de 20e eeuw. Ongebruikelijk gedrag van de katten die op het schip verblijven - zoals pogingen om over het schip te springen, herhaaldelijk met hun pootjes te krabben of hun kittens van het schip te dragen voordat ze gaan zeilen - werd door de bemanning van het schip als een waarschuwing geïnterpreteerd, en de matrozen zouden dienovereenkomstig vooruit plannen, soms zelfs helemaal weigeren uit te varen.
O'er zijn Whiskered Jaws afvegen
Bepaalde oude folkloristische uitspraken bevatten verwijzingen naar voorbeelden van kattengedrag vóór een storm, en veel ervan verwijzen naar een specifieke actie: een kat die met haar poot over de zijkant van haar gezicht en oren strijkt. Van vermeldingen in Sir John Melton's boekdeel 'Astrologaster' uit 1620 tot een gedicht geschreven door de vader van Charles Darwin, Dr.Erasmus Darwin, getiteld 'Signs of Foul Weather' waarin staat: met snorhaarkaken is er een overvloed aan anekdotisch bewijs van dit gedrag. Volgens Allen Moller van de National Weather Service kan de actie van een kat die haar poten herhaaldelijk over haar gezicht veegt een aanwijzing zijn dat de lage atmosferische druk en elektromagnetische veranderingen veroorzaakt door stormen haar Door met haar poten over haar gezicht en over haar oren te strijken, zou ze kunnen proberen een deel van dat onaangename gevoel te verlichten.
