i Dalmatische afbeelding door worlock1 van Fotolia.com
Net als bij mensen kan doofheid bij honden het gevolg zijn van erfelijkheid of schade aan de oren. Dove honden zijn mensen met speciale behoeften en kunnen een volledig en normaal leven leiden met attente eigenaren, handsignaaltraining en veel TLC.
Geblokkeerde gehoorgangen
Verstopte gehoorgangen kunnen doofheid veroorzaken door de verstopping zelf of door een secundaire infectie. Deze aandoening komt het meest voor bij rassen met smalle gehoorgangen en grof, stug haar (poedels en sommige spanielen). Wanneer oorsmeer, vuil, haar of een vreemd voorwerp dat zich in de gehoorgang bevindt, het hoorvermogen van uw pup blokkeert, zal deze doofheid verdwijnen na verwijdering van het voorwerp. Maar vreemde voorwerpen kunnen het oor verwonden en vuil kan een knus bed creëren voor microben om te groeien. De resulterende infecties kunnen zenuwen en andere weefsels vernietigen, wat leidt tot permanent gehoorverlies. Een dierenarts kan oorresten verwijderen en antibiotica of antischimmelmiddelen voorschrijven om oorontstekingen te behandelen.
Trauma en leeftijd
Jachthonden zijn vatbaar voor doofheid door geluidstrauma, het resultaat van shotgun-ontploffingen dicht bij hun gevoelige oren. Ook politie- en reddingshonden die regelmatig worden blootgesteld aan sirenes en andere harde geluiden, kunnen deze schade oplopen. Geluidsschade is meestal cumulatief, zoals doofheid door presbycusis, een mooie naam voor gehoorverlies door ouderdom, en een verzamelnaam voor doofheid die zich geleidelijk ontwikkelt gedurende het leven van een dier (of persoon). Leeftijdsgebonden gehoorverlies kan te maken hebben met duidelijk geluidstrauma of het resultaat van vele kleine aanslagen op het binnenoor gedurende een leven. Het kan ook het gevolg zijn van problemen met de bloedsomloop - sensorische zenuwcellen in het oor sterven af wanneer de bloedtoevoer van hen wordt weggeleid.
Aangeboren doofheid
Sommige rassen en kleurpatronen staan bekend om hun doofheid. De dalmatiër is het bekendste ras dat vatbaar is voor doofheid, maar beagles, bull terriers, collies, herdershonden en elk ras of individu met een bonte vacht (zwart of bruin en wit) of een merle-vacht (een met lichte en donkere tinten van een enkele kleur) zijn vatbaar voor erfelijke doofheid. Witte individuen van rassen die meestal een donkere vacht hebben, zijn ook vatbaar voor doofheid. Er lijkt niet per se een "doofheidsgen" te bestaan; Doofheid is eerder een bijwerking van verschillende genotypen die pigment beheersen.
De uiteindelijke oorzaak van pigmentgerelateerde doofheid wordt niet volledig begrepen, maar het Deaf Dog Education Action Fund zegt: "Als er een ongepigmenteerde huid in het binnenoor zit, atrofiëren de zenuwuiteinden en sterven ze af in de eerste paar weken van het leven van de puppy. resulterend in doofheid. " Puppy's kunnen ook doof worden geboren, wat het meest voorkomt bij individuen met een wit of merle-patroon.
Geneesmiddeltoxiciteit
Plotselinge doofheid is een vrij zeldzame bijwerking van verschillende medicijnen. Aminoglycoside-antibiotica (veel van de "mycines") kunnen de cochleaire haren doden, de weefsels waardoor het oor luchttrillingen als geluid kan waarnemen. Algemene anesthesie kan ook doofheid veroorzaken. De reden is niet helemaal duidelijk, maar artsen speculeren dat dit het gevolg is van een plotselinge daling van de bloeddruk waardoor de zenuwen in het binnenoor geen zuurstof krijgen.
Ten slotte houden sommige gevallen van gehoorverlies verband met de consumptie van aspirine (een van de weinige menselijke pijnstillers die als veilig wordt beschouwd voor honden). Dit wordt ook niet helemaal begrepen, maar kan verband houden met de bloedsomloop. Aspirine-gerelateerd gehoorverlies wordt gewoonlijk geclassificeerd als presbycusis en is cumulatief. Alle drugsgerelateerde doofheid wordt als permanent beschouwd.
