De twee schildklieren aan weerszijden van het strottenhoofd van uw kat hebben een grote klus. Ze scheiden hormonen af die de organen van uw kat beheren en vertellen hoe hard ze moeten werken. Te veel hormoon veroorzaakt schade aan het lichaam, omdat de organen overuren maken om het teveel te verwerken.
Oorzaak
Hyperthyreoïdie treedt op buiten de schuld van u of uw kat. Vadertje Tijd is meestal de schuldige, met een beetje pech. Oudere katten lijden vaak aan hyperthyreoïdie als gevolg van vergrote klieren. In de meeste gevallen wordt deze vergroting veroorzaakt door goedaardige tumoren, terwijl er in zeldzame gevallen sprake is van kwaadaardige tumoren. Op dit moment zijn er geen andere oorzaken geïdentificeerd, en we begrijpen ook niet volledig waarom sommige katten deze tumoren ontwikkelen en andere niet.
Symptomen
Een frustrerend aspect van hyperthyreoïdie is het feit dat, omdat zowat al zijn organen zijn aangetast, alle symptomen die hij vertoont vaag en schijnbaar geen verband houden. De eetlust van uw kat is misschien niet op de kaart, maar hij valt af. Hij is ineens chagrijniger dan normaal, of hij laat zijn waterbak binnen een dag leeglopen. Het kan zijn dat u een toename van hyperactiviteit opmerkt, of dat hij vaker dan normaal de kattenbak raakt. Het teveel aan schildklierhormoon in zijn systeem stuurt zijn lichaam in overdrive, wat een gevaar is voor zijn organen als het niet wordt behandeld.
Secundaire medische problemen
Alleen al de aanwezigheid van te veel schildklierhormoon is niet per se een gevaar voor uw kat op zich, maar de secundaire problemen die het voor zijn organen veroorzaakt, zijn dat wel. Hyperthyreoïdie zorgt ervoor dat de organen van uw kat harder werken dan zou moeten, wat uiteindelijk schade en extra problemen kan veroorzaken. Indien onbehandeld, kunnen het hart en de nieren van uw kat onherstelbare schade oplopen. Deze secundaire medische problemen verdwijnen meestal zodra de hyperthyreoïdie is behandeld, maar sommige problemen kunnen de rest van het leven van uw kat blijven bestaan.
Diagnose en behandeling
Oudere katten zijn, net als mensen, vatbaar voor verschillende soorten pijnen en af en toe een nierinfectie, dus het diagnosticeren van hyperthyreoïdie vereist soms een groot aantal tests om de schildklierhormoonspiegels te controleren en andere aandoeningen uit te sluiten. Eenmaal goed gediagnosticeerd, heeft uw kat drie behandelingsopties: chirurgie, medicatie of een injectie met radioactief jodium. Zowel de operatie als de jodiuminjectie verwijderen en vernietigen de tumoren in de klieren, waardoor de kat in wezen geneest. Medicatie helpt het probleem te verhelpen, maar het is een levenslange behandelingsoptie en biedt ongewenste bijwerkingen.
