Hoewel degeneratieve myelopathie het meest voorkomt bij Duitse herders, kunnen golden retrievers ook het gen dragen dat verantwoordelijk is voor deze gevreesde ziekte. Deze spierafbrekende aandoening lijkt op amyotrofische laterale sclerose bij mensen, een aandoening die bekend staat als de ziekte van Lou Gehrig. Genetische tests vooraf helpen u het hartzeer van deze fatale aandoening te voorkomen.
Degeneratieve myelopathie
Degeneratieve myelopathie tast het ruggenmerg van een golden retriever aan door de isolatie van de zenuwvezel, de myeline, te degenereren. Hierdoor signaleren de zenuwen geen beweging meer naar de spieren. Volgens VeterinaryPartner.com wordt de ziekte veroorzaakt door een gen genaamd superoxide dismutase 1, geïdentificeerd in 2009.
Symptomen
Vroege tekenen van degeneratieve myelopathie zijn onder meer een vreemde manier van lopen of moeite met opstaan vanuit staan of zitten. Aangezien degeneratieve myelopathie golden retrievers zelden treft vóór de leeftijd van 8 jaar of later, is het waarschijnlijk iets anders als u deze problemen bij een jonge hond opmerkt. Naarmate de tijd verstrijkt, begint je gouden met zijn achterpoten te slepen, waardoor hij moeite heeft om zijn rug omhoog te houden. Omdat de ziekte degeneratief is, wordt het alleen maar erger.
Diagnose
De diagnose begint met een eliminatieproces, aangezien de enige definitieve manier om degeneratieve myelopathie te diagnosticeren is tijdens een necropsie nadat de hond is overleden. Uw dierenarts zal bloedmonsters nemen, een ruggenprik uitvoeren, MRI's uitvoeren en soortgelijke tests uitvoeren om andere ziekten uit te sluiten.
Behandeling
Er is geen remedie voor degeneratieve myelopathie, dus aangetaste honden worden uiteindelijk geëuthanaseerd. Dat betekent niet dat uw dierenarts uw hond niet kan behandelen en hem een betere kwaliteit van leven kan geven, vaak voor een langere periode. Volgens Georgia Veterinary Rehabilitation, Fitness and Pain Management kan intensieve fysiotherapie het leven van een hond tot wel drie jaar verlengen, vergeleken met zes maanden voor aangetaste honden die geen therapie krijgen. Als uw golden retriever op latere leeftijd degeneratieve myelopathie ontwikkelt, zoals de meeste doen, kan hij met therapie het equivalent van een normale levensduur van 12 tot 14 jaar leven. Naast fysiotherapie kunnen tilbanden u helpen uw golden retriever op te tillen, terwijl een rolstoel voor zijn achterpoten hem extra mobiliteit kan geven. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kan uw golden retriever de controle over zijn darmen en blaas verliezen. Omdat zijn kwaliteit van leven afneemt, kan dat het punt zijn waarop u euthanasie wilt overwegen.
DNA-testen
Het is mogelijk om uw hond te testen op het gen dat degeneratieve myelopathie veroorzaakt, of vraag een fokker om dit te doen voordat u een golden retriever-puppy koopt. Het houdt gewoon in dat je de binnenkant van de bek van de hond schoonveegt en het monster vervolgens naar het testbureau stuurt. De resultaten laten zien of de hond normaal is, of een laag risico loopt om ooit aan degeneratieve myelopathie te lijden; een drager, wat betekent dat hij niet zal doorgeven door de ziekte zelf, maar het kan doorgeven aan het nageslacht, of in gevaar is, wat betekent dat hij uiteindelijk kan lijden aan degeneratieve myelopathie. Als uw hond drager is, laat het dier dan steriliseren of castreren.
