Toen Max von Stephanitz in de jaren 1890 zijn werkende ras creëerde, zag hij een dappere en onafhankelijke hond voor zich. Hun genen blijven zelfs vandaag, meer dan een eeuw later, bestaan.
De jas van de Duitse herdershond
Amerikaanse hondenregisters vereisen dat de Duitse herdershond een dubbele vacht heeft met steil haar dat kort is op het gezicht, de benen en de voeten en van gemiddelde lengte is over de rest van het lichaam. Stug haar en licht golvend haar zijn beide toegestaan, maar zacht, zijdeachtig of lang haar wordt afgeraden. De korte, dichte ondervacht biedt bescherming tegen ongunstige weersomstandigheden, een eigenschap die essentieel is voor zijn oorspronkelijke rol als "kuddebewaker" -stijl van het hoeden van honden.
Langharige Duitse herdershonden
De langgelakte versie mist de ondervacht Stephanitz geloofde dat de GSD zijn werk moest doen. Dit type lange vacht voelt zacht aan en kan langs de ruggengraat van de hond uit elkaar gaan. Omdat zachte jassen vaak absorberend zijn, kunt u zich voorstellen dat zacht zijn de weerbestendige kwaliteit vermindert of zelfs elimineert. Zowel Europese als Amerikaanse registers hebben verklaard dat deze vachtvariëteit een diskwalificatie is van de showring.
Langharige, gladde Duitse herdershonden
Deze vachtvariëteit is duidelijk langer dan de halflange GSD-vacht, maar bereikt niet de extreme lengtes van de langharige GSD. Langharige, gladde GSD's hebben vaak hun gezicht omlijst met lang haar, zowel aan de binnenkant als achter de oren, een haarlijn die zich uitstrekt van achter hun ellebogen langs hun onderlijn naar de voorkant van hun achterpoten. Ze hebben ook volle, borstelige staarten. In tegenstelling tot GSD's met een lange coating, hebben gladde GSD's met een lange coating wel een ondervacht om ze tegen het weer te beschermen, maar deze is niet zo substantieel als in de normale GSD met gladde of "standaard" -coating. In 2010 heeft de Duitse organisatie die toezicht houdt op het ras, de Schaferhund-Verein, de GSD-variant "Langstamhaar ... met ondervacht" toegevoegd aan de concoursenstandaard. Deze verandering is dramatisch voor liefhebbers van de langharige GSD!
Shiloh Shepherds
De Shiloh-herder lijkt op de Duitse herdershond en stamt in feite van hen af. Soms aangezien voor een grote GSD, verschilt de Shiloh van de GSD door zijn hoogte en zijn vacht. De Shiloh moet voor vrouwen niet minder dan 26 inch op de schouder staan en voor mannen niet minder dan 28 inch. De vacht van de Shiloh-herder kan glad zijn, zoals de GSD-vacht, of 'pluche', wat een langere vacht is die niet langer is dan 5 inch.
Shiloh-bedenker Tina Barber, een voormalige GSD-fokker, richtte de Shiloh-herder op met haar GSD's, de “Giant Malamute” en Wurttemberger-herderlijnen. De Wurttemberger is een oude stijl herdershond, die ook werd gebruikt in de basislijnen van de Leonberger, een andere grote herdershond met een vrij lange, zware vacht. Hoewel de Shiloh en de langharige GSD op veel manieren verwant zijn, zijn ze niet dezelfde hond.
