De Labrador staan bekend om hun trouwe hart vol liefde voor en bescherming van hun menselijke metgezellen. Maar soms wordt hun grote hart uitgerekt - fysiek - tot het punt dat ze een levensbedreigende ziekte ontwikkelen die bekend staat als een vergroot hart, waardoor de hartspieren niet in staat zijn om het bloed efficiënt te pompen.
Exacte oorzaak onbekend
Het is een ontmoedigend feit, maar de waarheid met betrekking tot een vergroot hart bij elk hondenras - inclusief Labradors - is dat de exacte oorzaak grotendeels onbekend is. Onderzoekers van verschillende vooraanstaande Amerikaanse veterinaire hogescholen komen in de buurt van een biologische boosdoener. Huidig onderzoek wijst op een voedingstekort in de aminozuren taurine en carnitine als een bijdragende factor die een vergroot hart bij honden veroorzaakt. Taurine speelt een rol bij het reguleren van de hartslag en het voorkomen van calciumoverbelasting. Carnitine helpt het vermogen van de spier om vetzuren om te zetten in bruikbare energie voor spieractiviteit. De huidige theorie veronderstelt dat het slecht functioneren of onvoldoende aanwezig zijn van deze twee zuren leidt tot overbelasting van de hartspier.
Veterinaire definitie van een vergroot hart
In diagnostische termen verwijzen dierenartsen naar een vergroot hart als gedilateerde cardiomyopathie. Dit is een van de belangrijkste oorzaken van congestief hartfalen bij honden. De hartspier die in de loop van de tijd wordt uitgerekt, verliest zijn elasticiteit. Dit leidt tot inefficiënte pompen van bloed door de ventrikels van het hart naar de longen. Wanneer de rest van het lichaam niet voldoende bloed krijgt, geven de hersenen het hart een signaal om harder te pompen. Dit wordt een vicieuze en destructieve cirkel als het uitgedaagde hart probeert om meer bloed te duwen om zichzelf verder te beschadigen.
Symptomen
Veel van de symptomen van deze ziekte - lethargie, snelle en overmatige ademhaling, kortademigheid, hoesten en opgezette buik - worden vaak ook geassocieerd met andere aandoeningen die tijd en testen vereisen om uit te sluiten. Helaas, zodra deze symptomen duidelijk herkenbaar worden als toegeschreven aan een vergroot hart, is de schade al aangericht. Een hond die het symptoom van de opgezette buik vertoont, beter bekend als een vergrote buik vanwege vochtophoping, ervaart mogelijk al de latere stadia van de ziekte. De aandoening komt vooral voor bij honden van middelbare leeftijd.
Vroege detectie helpt
Hoe eerder u het vergrote hart van uw Labrador ontdekt, hoe groter de kans dat ondersteunende therapieën zijn leven verlengen. Een beetje toewijding in combinatie met een scherpe observatie van uw kant kan leiden tot een eerdere diagnose. De School of Veterinary Medicine van de Louisiana State University stelt voor om de ademhalingsfrequentie in rust van uw hond regelmatig te nemen. Het is het gemakkelijkst om dit te doen als de hond slaapt. Tel gewoon het aantal keren dat je hem in en uit ziet ademen, zoals aangegeven door het hijsen van zijn borst. Doe dit 15 seconden en vermenigvuldig met vier. Als het behaalde resultaat op regelmatige basis meer dan 40 is, wordt een veterinaire evaluatie aanbevolen.
Een diagnose krijgen
Een reeks tests, waaronder een röntgenfoto die de vergrote ventrikels en de aanwezigheid van vocht in de longen laat zien, is vereist om een nauwkeurige diagnose te krijgen op basis waarvan een dierenarts een ondersteunend behandelplan kan voorschrijven. De meeste dierenartsen zullen verdere tests willen om te bevestigen. Een elektrocardiogram documenteert elk snel kloppen van het hart. Een echografie ondersteund door echocardiografische beeldvorming geeft een dierenarts de exacte grootte van het hart, het vermogen om samen te trekken en of de linkerkant van het hart waar het grootste deel van de pompbeweging vandaan komt, groter is dan de rechterkant.
Behandeling
Wanneer het hart van een Labrador vergroot is, krimpt het niet terug naar zijn oorspronkelijke grootte. Er is geen "genezing" voor deze ziekte. Medicijnen met ondersteunende therapie kunnen de symptomen echter onder controle houden door de vochtophoping te verminderen en het hart te helpen bij spiercontractie.
