Het kattenziekte-virus, ook bekend als panleukopenie, is een zeer ernstige ziekte. In sommige gevallen kan een recente vaccinatie of eerdere blootstelling aan de ziekte een vals positief resultaat opleveren voor een test ervoor.
Katachtige hondenziekte
Kattenziekte wordt volgens WebMD veroorzaakt door een vorm van parvovirus, een zeer winterhard virus dat een jaar of langer kan duren als het door een geïnfecteerde kat via lichaamsvloeistoffen in de omgeving terechtkomt. Het is zeer besmettelijk bij katten die er niet tegen zijn ingeënt, en komt vaak voor bij wilde katten en harige katten buiten die een geïnfecteerde kat of hun ontlasting kunnen tegenkomen. De ziekte tast de witte bloedcellen van een kat aan en veroorzaakt symptomen zoals braken, diarree, verminderde eetlust, koorts en hevige buikpijn. Hoewel deze aandoening mogelijk dodelijk is, zal een kat, als hij het overleeft, antilichamen tegen de ziekte ontwikkelen en later in zijn leven niet opnieuw geïnfecteerd raken. Dit werkt net als een vaccinatie voor uw harige vriend, hoewel een vaccinatie de ziekte of de symptomen ervan niet echt zal veroorzaken.
Eerste testen
Als uw kat symptomen van kattenziekte vertoont, kan uw dierenarts volgens Veterinary Partner een algemene SNAP Fecal ELISA-test uitvoeren. Deze diagnostische test detecteert snel de aanwezigheid van het virus in de ontlasting van uw harige vriend en wordt over het algemeen als nauwkeurig beschouwd, hoewel het alleen is gelabeld voor gebruik bij honden. Als uw kat 5 tot 12 dagen voorafgaand aan dit type test een vaccin heeft gekregen, kan dit volgens het Mar Vista Animal Medical Center resulteren in een vals-positief resultaat vanwege het virus in het vaccin zelf. In dit geval, als een onjuist resultaat wordt vermoed, zijn er verschillende andere tests beschikbaar, waaronder die om de hoeveelheid antilichamen in het bloed te meten en een test om het virus in het bloedplasma te isoleren. Deze tests kunnen een vals-positief resultaat helpen uitsluiten.
Vervolgonderzoeken
Naast een SNAP Fecal ELISA-test, kan het bloed van uw kat door uw dierenarts worden getest op het aantal witte bloedcellen, dat doorgaans lager is bij mensen met hondenziekte. De polymerasekettingreactietest kan ook worden uitgevoerd, die het DNA van het virus zelf in een bloed- of fecaal monster detecteert. Het kan de ziekte in een eerder stadium detecteren dan een antilichaamtest, waardoor een goede behandeling veel eerder mogelijk is, zegt VetInfo. Hoewel de kans op een vals-positief wordt verkleind door het gebruik van deze test, bestaat nog steeds de mogelijkheid dat dit kan gebeuren. In feite kan resterend DNA van een virus in een kat die is hersteld van een dergelijke infectie, volgens de Cat Group resulteren in een vals positief resultaat. Vervuiling van het monster kan ook resulteren in een vals positief resultaat.
Overwegingen
Hoewel een vals-positief resultaat mogelijk is met veel van de beschikbare tests om te testen op het kattenziekte-virus, kan een combinatie van tests worden gebruikt om een dergelijk resultaat uit te sluiten. Dit, samen met een lichamelijk onderzoek om te controleren op symptomen en tekenen van de ziekte, kan helpen bepalen of een kat eraan lijdt. Een onlangs gevaccineerde kat die geen symptomen vertoont, mag pas meer dan 12 dagen na de vaccinatie worden getest om een door het vaccin veroorzaakt vals positief te voorkomen. Degenen met enkele symptomen moeten binnen een week na de oorspronkelijke test worden geïsoleerd en opnieuw worden gecontroleerd, beveelt Felinexpress aan. Met de juiste vaccinatie van een kitten, beginnend op de leeftijd van 8 tot 12 weken, hoeft uw harige vriend zich tijdens zijn leven waarschijnlijk geen zorgen te maken dat hij geïnfecteerd raakt of moet worden getest op kattenziekte.
