Parkieten passen zich verbazingwekkend goed aan ons huis en gezin aan, maar voor alles wat parkieten te bieden hebben, zijn ze zeer vatbaar voor schimmelinfecties. Maar schimmel bij parkieten is niet iets dat lichtvaardig moet worden opgevat.
Aspergillose
Verreweg de meest voorkomende schimmelinfectie bij parkieten, aspergillose, is een infectie veroorzaakt door aseprgillus-schimmel. Hoewel aspergillose niet besmettelijk is voor andere huisdieren of mensen, is het vooral een ziekte van de luchtwegen die de organen kan aantasten en kan leiden tot chronische infecties. Aangenomen wordt dat een zwak immuunsysteem, vooral bij een ondervoede vogel, en het inademen van aspergillus-sporen de belangrijkste boosdoeners zijn. De ziekte is behandelbaar, maar blijft nog steeds een belangrijke doodsoorzaak bij vogels in gevangenschap.
Luchtkwaliteit
Wilde parkieten zijn veel minder vatbaar voor aspergillose dan parkieten in gevangenschap. Een belangrijke reden is de kwaliteit van de buitenlucht versus de binnenlucht. Vogels ademen en verwerken lucht op een andere manier dan zoogdieren, en onze afgesloten, geïsoleerde binnenomgevingen kunnen de frisse, bewegende lucht ontzeggen die parkieten nodig hebben om gezond te blijven. Afgesloten omgevingen met slechte ventilatie kunnen leiden tot schimmels zoals aspergillus in huizen, en vogels die de onze delen, zullen vrijwel zeker sporen inademen.
Symptomen
Symptomen van aspergillose bij parkieten zijn vergelijkbaar met die veroorzaakt door vele andere ziekten, en ze kunnen subtiel zijn. Maar als uw parkiet aan het afvallen is - of zijn eetlust - moeite heeft met ademhalen of nors of stil wordt, kan hij aspergillose hebben. Helaas hebben zelfs ervaren dierenartsen problemen met het diagnosticeren van aspergillus. Het is zo'n veel voorkomende schimmel dat valse positieven vaak worden weergegeven bij bloedonderzoeken.
Acuut versus chronisch
Acute aspergillose komt voor bij jonge, pas geïmporteerde vogels en is, hoewel ernstig, van korte duur. Verlies van eetlust en ademhalingsmoeilijkheden zijn meer merkbaar, en de ziekte is meestal fataal als deze niet snel wordt behandeld. Chronische aspergillose komt voor bij oudere, in gevangenschap levende vogels en is subtieler en langduriger. Uw parkiet kan lusteloos, depressief of zwak worden. Ook kunnen er botveranderingen en een misvormde snavel optreden. Onbehandeld, zullen vogels vaak tremoren en uiteindelijk verlamming ontwikkelen.
Behandeling en herstel
Geïnfecteerde parkieten moeten worden behandeld door een dierenarts. Orale geneesmiddelen zoals itraconazol of amfotericine B worden meestal gebruikt om aspergillose bij parkieten te behandelen, hoewel langdurige behandeling in verband is gebracht met nieraandoeningen. Topische medicijnen voor bekproblemen worden ook gebruikt. In meer ernstige gevallen is een operatie betrokken. Bij vroegtijdige behandeling is de kans op herstel groot.
