i breakdance-afbeelding door Anita Zander van Fotolia.com
Niet-ingedaalde testikels komen voor wanneer de teelballen niet door de inguinale ring gaan en op hun plaats in het scrotum vallen. Het vasthouden van niet-ingedaalde testikels leidt tot ernstige gezondheidsproblemen die gemakkelijk kunnen worden voorkomen door castratie.
Cryptorchisme
Beide testikels moeten voelbaar zijn - voelbaar - in het scrotum van een puppy ergens tussen de leeftijd van 2 maanden en 6 maanden. Het is niet bekend waardoor testikels niet afdalen. In sommige gevallen kunnen de testikels van puppy's om de een of andere reden echter niet reizen van waar ze zich in de buik ontwikkelen door het lieskanaal in de lies en in het scrotum. In de meeste gevallen is er geen pijn geassocieerd met een niet-ingedaalde zaadbal. In sommige gevallen raakt de zaadstreng die aan de zaadbal is bevestigd, gedraaid, waardoor de zaadbal sterft als gevolg van een gebrek aan bloedtoevoer. Hoewel de afwezigheid van een of beide testikels visueel duidelijk kan zijn, wordt de diagnose van de aandoening en de locatie van de zaadbal (len) bepaald door het gebruik van echografie.
Risico's en symptomen
Zeer kleine honden, vooral Yorkshire-terriërs, speelgoedpoedels en Pomeranians, lopen een bijzonder risico om testikels vast te houden. Sommige specifieke lijnen van Duitse herdershonden, boksers en Staffordshire bull terriers lopen ook gevaar. Hoewel vastgehouden testikels erfelijk kunnen zijn, is er ook een mogelijkheid dat ze worden veroorzaakt door omgevingsfactoren die van invloed zijn op ongeboren puppy's of door genetische fouten die in de baarmoeder optreden. Enkele symptomen zijn onder meer de afwezigheid van testikels in het scrotum, schijnbaar gecastreerde honden die hun benen optillen of interesse tonen in de fokkerij, buikpijn en feminisering.
Testiculaire tumoren
Niet-ingedaalde testikels kunnen interstitiële celtumoren of sertoli-celtumoren ontwikkelen. Alle testiculaire tumoren kunnen torsie veroorzaken. Ze kunnen er ook voor zorgen dat de lymfevaten die verantwoordelijk zijn voor het verwijderen van lymfe (vloeistof) in het scrotum, geblokkeerd raken. Een dergelijke blokkering zal in het algemeen een pijnloze zwelling van de scrotumzak veroorzaken. Sertoli-celtumoren zullen de productie van oestrogeen door de hond beïnvloeden, wat mogelijk vervrouwelijking veroorzaakt. Feminisatie kan leiden tot melkproductie, atrofie van de resterende zaadbal, vergroting van de prostaat en zelfs onderdrukte beenmergproductie. Dit laatste effect is vrij ernstig omdat het kan leiden tot infecties, verminderde productie van rode bloedcellen en verminderd stollingsvermogen.
Torsie
Torsion is de technische naam voor het draaien van een lichaamsorgaan. In dit geval draait de testikel van de hond aan het koord waarmee hij aan de buik is bevestigd. Deze draaiing snijdt de bloedtoevoer naar de zaadbal af, waardoor het weefsel sterft. Enkele van de symptomen van torsie zijn onder meer hevige buik- of scrotale pijn, een gebrek aan zin om te staan of lopen en koorts.
Effect op toekomstige generaties
Een gezondheidsrisico verbonden aan niet-ingedaalde testikels is hun voortdurende of toegenomen uiterlijk in toekomstige generaties, mochten cryptorchide honden worden gefokt. Honden die beide testikels hebben behouden, zijn meestal niet in staat om een vrouwelijke hond te impregneren, aangezien het sperma in een zaadbal dat in de buik wordt vastgehouden, wordt gedood door de lichaamswarmte van de hond. Sommige honden die slechts één zaadbal hebben vastgehouden, kunnen mogelijk een vrouwtje impregneren, waardoor ze mogelijk hun toestand doorgeven aan hun nakomelingen en verder. Vrouwelijke afstammelingen van cryptorchide honden kunnen dood worden geboren of vóór de geboorte door hun moeder worden opgenomen. Bovendien kunnen overlevende vrouwelijke nakomelingen reproductieve problemen ondervinden wanneer ze worden gefokt, wat mogelijk de levensvatbaarheid van een ras of een lijn van een ras beïnvloedt wanneer cryptorchidie optreedt bij rashonden.
