Duitse herders, in Europa bekend als Elzassers, behoren tot de meest identificeerbare honden ter wereld. Zelfs mensen die niet veel over hoektanden weten, herkennen deze zwarte en bruine honden. Er is echter ook een witte versie van het ras, een kleur die niet wordt herkend door de American Kennel Club.
Witte Elzassers
Behalve kleur is er geen verschil tussen de witte en standaard Duitse herder, of Elzasser. Witte Duitse herders waarvan de ouders beiden waren geregistreerd bij de Amerikaanse of Canadese Kennel Clubs kunnen ook worden geregistreerd, maar hun kleur wordt door de AKC als een "diskwalificerende fout" en door de CKC als "minder wenselijk" beschouwd. Dat betekent dat ze niet kunnen showen in AKC-exterieurklassen en niet worden aangemoedigd in CKC-rasklassen. Ze komen echter in aanmerking om deel te nemen aan alle AKC- of CKC-prestatie-evenementen.
Oorsprong
Volgens de White German Shepherd Dog Club of America was wit een van de oorspronkelijke kleuren van het ras. Er staat dat de oprichter van het ras, kapitein Max Von Stephanitz, verschillende witte herders had en de kleur als een belangrijk element in het ras beschouwde. Tijdens de late 19e eeuw observeerde Von Stephanitz de werkende herdershonden van Duitsland, die herders gemeen hadden, maar varieerden in grootte, type en kleur. Zijn doel was om een slimme, gezonde hond te creëren die als herder en metgezel kon dienen.
De Horand-lijn
Von Stephanitz begon met het fokken van de beste herdershonden die hij kon vinden om zijn droom te verwezenlijken. Een van de eersten was het witgecoate verdriet. Volgens de WGSDCA was verdriet gerelateerd aan Horand, de eerste vermelding in het Verein fur Deutsche Shaferhund-stamboek in 1899, toen het officiële ras werd gevormd. "Horand droeg het witte gen en verwekte veel witte pups en veel gekleurde pups met het witte recessieve gen", aldus de WGSDCA.
1900-1930s
De Elzasser werd al snel een populaire werkhond. De eerste Duitse herders arriveerden in 1912 in de Verenigde Staten en in 1917 registreerde de AKC witte Duitse herders. Rin Tin Tin werd een internationale filmster. In de jaren dertig arriveerde het nazisme echter in Duitsland. De bizarre raciale theorieën van de nazi's strekten zich uit tot honden, met blanke Elzassers als inferieur. Ze werden verbannen uit de Duitse showring.
De naoorlogse jaren
Zelfs na de nederlaag van het nazisme in de Tweede Wereldoorlog bleven sommige misvattingen over de witte Duitse herdershond bestaan. De White German Shepherd Dog Club International stelt dat in de jaren zestig het recessieve witte-vacht-gen ten onrechte de schuld kreeg van genetische problemen in sommige bloedlijnen, wat leidde tot de poging van Duitsland om de blanke Elzasser te 'verbieden'. In 1968 veranderde de AKC zijn regels met betrekking tot het ras en bestempelde de witte kleur als een diskwalificerende fout. Het jaar daarop werd de WGSDCA gevormd.
