Als u de eigenaar bent van een lieve oudere kat, dan bent u zich waarschijnlijk bewust van hyperthyreoïdie, een veel voorkomende endocriene aandoening bij katten. Als de aandoening echter wordt genegeerd, kan deze fataal zijn.
Wat is hyperthyreoïdie?
Hyperthyreoïdie is een glandulaire aandoening die het gevolg is van overmatige hoeveelheden schildklierhormonen. De hormonen worden ook wel T3 en T4 genoemd en zijn het resultaat van een te actieve schildklier. Deze klier, die zich in de nek van een kat bevindt. De aandoening komt vooral veel voor bij geriatrische katten, hoewel het voorkomt bij katten van alle leeftijdsgroepen. Een andere naam voor de aandoening is thyreotoxicose.
Symptomen
Enkele typische tekenen van hyperthyreoïdie bij katten zijn verhoging van de eetlust, gewichtsverlies, verhoogde dorst, snelle hartslag, hijgen, prikkelbaarheid, frequent urineren, diarree, angst, rommelige vacht, overgeven, uitputting, zwakte, ademhalingsmoeilijkheden en depressie. Als u een van deze symptomen opmerkt, zoek dan zo snel mogelijk een dierenarts voor uw kleintje.
Behandeling
Met een geschikt behandelplan kunnen katten overleven - en gedijen - ondanks hyperthyreoïdie. Veel voorkomende behandelingsroutes voor hyperthyreoïdie bij katten zijn antithyroid-medicatie, chirurgie voor schildklierextractie (thyreoïdectomie) of radioactieve jodiumtherapie. Een dierenarts bepaalt welke optie het meest geschikt is, afhankelijk van de leeftijd van de kat, de gezondheid van nieren en hart, en andere factoren.
Dood
Hyperthyreoïdie kan uiterst gevaarlijk zijn bij katten als ze niet wordt behandeld. Als de aandoening niet wordt behandeld, kan dit leiden tot nierfalen, leverfalen, hartaandoeningen en uiteindelijk de dood.
Bij hyperthyreoïdie is tijdige behandeling van essentieel belang. Regelmatige veterinaire controles zijn van vitaal belang voor katten van alle leeftijden, vooral als ze ouder worden. Versla de dierenartsbezoeken van uw kat niet - ooit. Zelfs als uw kat een opgewekte, levendige en jonge 3-jarige is, moet u er rekening mee houden dat hyperthyreoïdie in alle leeftijdsgroepen voorkomt.
