Een mopshond is niet alleen vatbaar voor allergieën, hij heeft ook de neiging om een aantal huidaandoeningen te ontwikkelen waardoor hij constant jeukt en likt. De huidplooien van een mopshond vormen een voedingsbodem voor schimmels en bacteriën die kunnen uitgroeien tot een vervelende infectie. Hij is ook vatbaar voor voedselallergieën die huiduitslag en vlooienbeten veroorzaken, en omgevingsallergenen kunnen hem als een gek laten krabben.
Pyodermie
Pyodermie is een bacteriële huidinfectie veroorzaakt door Streptococcus of Staphylococcus die voorkomt in de huidplooien van de mopshond. Qua uiterlijk ziet het eruit als puistjes die een stinkende, witte etter afscheiden. De huidplooien van je mopshond kunnen er ook roodachtig en vochtig uitzien en je mopshond likt en krabt doorgaans aan het getroffen gebied, waardoor het erger wordt. Het kan overal op hem voorkomen, maar het tast vooral het gezicht, de lippen en tenen aan. Huidplooien schoon en droog houden is een essentiële preventieve maatregel. Door te voorkomen dat uw mopshond overgewicht wordt, wordt de ontwikkeling van huidplooien verminderd, waardoor de kans op het ontwikkelen van een infectie wordt verkleind. Als hij pyodermie ontwikkelt, zal uw dierenarts hem behandelen met antibiotica en corticosteroïden.
Allergische dermatitis
Allergische dermatitis wordt veroorzaakt door gevoeligheid voor een allergeen. Dit kan een vlooienbeet zijn, iets dat uw mopshond inademt, zoals plantensporen, of een voedselallergie. Volgens Belinda Belmonte, auteur van "The Pug Handbook", is een allergische mopshond extreem jeukend, dus hij zal waarschijnlijk veel likken en krabben. Ze waarschuwt dat een mops zijn huid zo rood kan maken dat er zich ook een bacteriële infectie ontwikkelt, wat zijn ongemak vergroot. Hij kan ook haarplekken verliezen rond de uitslag. Pas op voor uw mopshond die plotseling springt en in zijn staart bijt: dit is typisch gedrag van een mopshond die allergisch is voor vlooien. Mopsen met een omgevingsallergie kunnen alleen op bepaalde momenten symptomen vertonen, net als mensen met seizoensgebonden allergieën.
Voedsel allergie
Mopsen zijn fijnproevers en het is onwaarschijnlijk dat ze iets eetbaars zullen weigeren. Helaas hebben sommige mopsjes een allergie voor de koolhydraten en eiwitten die normaal in hondenvoer voorkomen. Symptomen van een voedselallergie zijn wijdverbreide roodheid over het gezicht, de borst en de buik. U moet uw dierenarts raadplegen, die kan proberen de allergenen te isoleren door uw mopshond op een eliminatiedieet te zetten. Uw dierenarts zal u ook adviseren over een behandeling en manieren om dit gedurende het hele leven van uw mopshond onder controle te houden. Een rawfood-dieet en essentiële vetzuursupplementen worden door sommige mopsfokkers aanbevolen om huidontsteking te verminderen.
Fokkerij en erfenis
Volgens Belmonte komen de meeste huidproblemen van de mopshond voort uit een verzwakt immuunsysteem; die er ook op wijst dat slecht fokken er vaak toe leidt dat mopsjes meer dan een redelijk deel van de huidklachten hebben. Mops-ouders met een voorgeschiedenis van allergische dermatitis hebben bijvoorbeeld meer kans om pups te krijgen met hetzelfde probleem, hoewel, zoals 'Blackwell's Five-Minute Veterinary Consult Clinical Companion' stelt, de manier waarop een allergie genetisch wordt overgedragen niet goed is. begrepen. Misschien wilt u controleren of er een geschiedenis van allergieën is bij het kopen van een pug-pup
