Labrador retrievers behoren tot de meest populaire hondenrassen, en terecht: ze zijn loyaal, slim en actief, en het zijn liefhebbende metgezellen. Labs hebben ook te maken met bot- en gewrichtsproblemen, dus het is belangrijk om te weten hoe u ze kunt herkennen.
Heupdysplasie
Heupdysplasie is een van de meest voorkomende aandoeningen bij Labrador retrievers. Heupdysplasie is een genetische aandoening waarbij het heupgewricht zich niet goed vormt. De kogel en de kom kunnen verkeerd zijn uitgelijnd of helemaal niet zijn uitgelijnd. Heupdysplasie veroorzaakt een aanzienlijke hoeveelheid pijn naarmate honden ouder worden; het kan uw laboratorium terughoudend maken om te rennen, trappen te beklimmen of zelfs te gaan wandelen. In ernstige gevallen kan heupdysplasie duidelijk zijn bij puppy's vanaf zes maanden. Als uw laboratorium tekenen van ongemak in zijn heupen vertoont, is het de moeite waard om naar de dierenarts te gaan om dysplasie uit te sluiten. Als u een raszuivere labpup kiest, vraag dan de fokker om bewijs dat de genetische lijn geen voorgeschiedenis van heupdysplasie heeft. Omdat het een genetische aandoening is, is de kans groot dat uw puppy het krijgt als zijn ouders dat doen.
Behandelingen voor heupdysplasie
Als uw Labrador retriever heupdysplasie heeft, zijn er effectieve behandelingen beschikbaar om uw hond weer aan het rennen en spelen te krijgen. Honden met heupdysplasie dienen altijd een gezond gewicht te behouden en graanvrij voer van hoge kwaliteit te eten. Obesitas zorgt voor extra druk op de gewrichten; voedingsmiddelen met granen verergeren de zwelling en pijn in de gewrichten. Beheer milde gevallen van dysplasie met supplementen en ontstekingsremmende medicijnen, dus praat met uw dierenarts of voedingsdeskundige voor huisdieren over aanbevolen recept of natuurlijke supplementen. In ernstige gevallen heeft uw laboratorium mogelijk een operatie nodig om het heupgewricht te herstellen. Zonder behandeling kunnen honden helemaal niet veel bewegen zonder pijn, vooral als de dysplasie ernstig is en in beide heupen.
Artrose (degeneratieve gewrichtsaandoening)
Zoals velen van ons, ontwikkelen honden vaak artritis naarmate ze ouder worden. Artritis treft 20 procent van de honden. Het kan ontstaan door een blessure, obesitas of genetica. Grotere, stevigere honden zoals Labrador retrievers zijn vatbaarder voor artritis, omdat hun gewrichten veel meer gewicht moeten dragen. Naarmate een hond ouder wordt, breekt het kraakbeen in de gewrichten af en veroorzaakt het pijn in de gewrichten, vooral bij honden met overgewicht. Labradors zijn ook zeer actieve honden, dus gewrichtsblessures zijn meer een risico. Vaak zullen gewonde gewrichten snel tekenen van artritis ontwikkelen. In sommige gevallen is artritis ook een genetische aandoening, en Labrador retrievers zijn vatbaarder voor degeneratieve gewrichtsaandoeningen dan veel andere rassen. Voordat u een nieuwe Lab-puppy selecteert, moet u ervoor zorgen dat zijn genetische lijn vrij is van artritis.
Behandelingen voor artrose
Als uw Labrador tekenen van artritis begint te vertonen, breng hem dan voor evaluatie naar uw dierenarts. Tekenen van gewrichtsschade zullen op röntgenfoto's te zien zijn, waardoor u een meer definitieve diagnose krijgt. Helaas is er geen wondermiddel voor artritis bij honden. Maar u kunt uw hond comfortabeler maken en zijn kwaliteit van leven verbeteren. De eerste stap is om uw hond in een betere conditie te krijgen. Labradors zijn vatbaar voor obesitas, vooral naarmate ze ouder worden. Als uw laboratorium te zwaar is, overweeg dan zwemtherapie om hem te helpen wat kilo's kwijt te raken. Zwemmen is zachter voor de gewrichten en de meeste Labradors houden van water, dus het is een leuke therapie voor ze. Zorg ervoor dat u op zoek bent naar een gecertificeerde hondenfysiotherapeut of zwemtherapeut voor de zwemtherapie van uw laboratorium.
Osteosarcoom (botkanker)
Osteosarcoom treft alle hondenrassen, maar grote rassen zoals Labrador retrievers lopen meer risico. Ongeveer 8.000 honden per jaar krijgen de diagnose botkanker en de meeste honden wegen meer dan 50 pond. Studies hebben aangetoond dat de plaats van de kanker vaak gekoppeld is aan plaatsen van eerdere breuken of gewrichtsherstel waar metalen pinnen of platen zijn gebruikt. Botkanker komt vaker voor bij honden met overgewicht, wat suggereert dat extra belasting van de botten de ontwikkeling van osteosarcoom kan veroorzaken. De meest gebruikelijke behandelingskuur is amputatie van de geïnfecteerde ledemaat, gevolgd door chemotherapie. Hoewel botkanker lang niet zo vaak voorkomt als andere bot- en gewrichtsaandoeningen, is het iets om op te letten, vooral als uw Labrador retriever ouder wordt.
