Als uw kat lijdt aan een eosinofiel granuloomcomplex, kan het natuurlijke verloop ervan variëren, van een kleine zweer tot sijpelende laesies en massa's die op tumoren lijken. Terwijl sommige EGC-zweren vanzelf verdwijnen, hebben andere behandeling nodig en veroorzaken ze veel ongemak voor de kat.
Eosinofiel granuloomcomplex
Witte bloedcellen, eosinofielen genaamd, gaan te hulp als uw kat een allergische reactie ervaart. Deze witte bloedcellen in glanzend pantser kunnen overreageren, wat resulteert in een eosinofiel granuloomcomplex. EGC bestaat uit eosinofiele ulcera, eosinofiele plaque en eosinofiele granulomen. Uw kat kan een of alle drie deze laesies ervaren. De zweer, vaak een knaagdierzweer genoemd, komt het meest voor. Het verschijnt meestal op de bovenlip van de kat, en hoewel het lelijk is, veroorzaakt het meestal geen jeuk of pijn. De plaque verschijnt meestal op de dij of de buik. U zult deze ruwe laesie opmerken omdat uw kat als een gek jeukt. Het granuloom, ook bekend als lineair granuloom, kan overal op het lichaam voorkomen, bestaande uit geelroze verheven weefsel.
Oorzaken
Bij katten is EGC meestal het gevolg van een allergische reactie op voedsel, vlooien of omgevingsinvloeden. Sommige katten hebben mogelijk een genetische aanleg voor EGC. Als het erfelijk is, verschijnt EGC meestal vóór de tweede verjaardag van de kat. Allergie-gerelateerde EGC komt meestal voor bij katten van 2 jaar en ouder. Vrouwelijke katachtigen hebben vaker last van EGC dan mannen. De plaquevorm is vaak het gevolg van vlooien, waarbij zelfs een van de kleine plagen uw kat pijn veroorzaakt.
Diagnose
Hoewel uw dierenarts EGC kan diagnosticeren door visuele inspectie van de laesie, is het belangrijker om de oorzaak te achterhalen om uw kat te behandelen. Nadat uw kat een volledig lichamelijk onderzoek heeft ondergaan, zal zij uw kat ook testen op kattenleukemie of kattenimmunodeficiëntievirussen, aangezien een kat met een gecompromitteerd immuunsysteem aan EGC kan lijden. Ze neemt bloed- en urinemonsters voor analyse, samen met een huidbiopsie om allergeentriggers te bepalen. Uw dierenarts neemt ook een monster van de EGC-laesie.
Behandeling
De behandeling bestaat uit het verwijderen van het allergeen van de kat en het wegwerken van de ESG-laesie. Als het een vlooienprobleem is, kan een maandelijks actueel vlooienpreventiemiddel de slag slaan. Bij vermoedelijke voedselallergieën zal uw dierenarts uw kat op een enkelvoudig eiwitdieet vlees zetten dat hij nog nooit eerder heeft gegeten, zoals konijn of eend. Afhankelijk van het allergeen kan uw dierenarts uw kat een reeks immunotherapie-injecties geven om zijn systeem ongevoelig te maken. Behandeling van de eigenlijke laesies kan steroïden en ontstekingsremmers omvatten, samen met medicijnen om jeuk te verlichten.
