Neurologische problemen bij bichon-frissen komen niet vaak voor - het is een sterk verkoopargument voor fokkers - maar sommige problemen zijn van invloed op het ras, dus je kunt niet verwachten dat de jouwe een leven lang ziektevrij wordt. Getuige zijn van een probleem met je geliefde witte fluffball is eng, maar raak niet in paniek bij een aanval of ander neurologisch idiomatisch gedrag. In de meeste gevallen, als uw bichon frise lijdt, kan uw dierenarts de aandoening behandelen.
Bichon dyskinesie
Ook bekend als onvrijwillige bewegingsstoornis, bootst bichondyskinesie op verschillende manieren aanvallen na. Het wordt echter beschouwd als een ander soort neurologische gebeurtenis, volgens de Bichon Frise Club of America. Meestal gaat de hond in een gebochelde houding staan, mogelijk met één kant van het gezicht verdraaid. Lopen wordt moeilijk en ongecoördineerd. De dyskinesie gaat snel over, waarbij het bichon snel weer normaal wordt. Het varieert van een eenmalige gebeurtenis tot meerdere keren per dag. Breng uw bichon naar de dierenarts voor een diagnose. Als uw hond regelmatig onwillekeurige bewegingen vertoont, filmt u een aflevering en stuurt u deze naar uw dierenarts.
White Dog Shaker-syndroom
Het White Dog Shaker-syndroom kreeg zijn naam omdat de eerste gevallen voorkwamen bij kleine, jonge witte honden zoals de bichon. Het wordt nauwkeuriger "idiopathisch tremorsyndroom" genoemd, aangezien het erop lijkt dat hoektanden die niet klein en wit zijn, er ook mee te maken kunnen krijgen. Symptomen zijn onder meer licht tot ernstig schudden, meestal na lichte inspanning, maar de hond verliest het bewustzijn niet. Uw dierenarts kan kalmerende middelen voorschrijven, zoals diazepam, dat op de markt wordt gebracht onder de handelsnaam Valium, of steroïden om de tremoren onder controle te houden. De meeste honden reageren goed op medicatie. Sommigen kunnen na verloop van tijd van de medicatie worden gespeend en symptoomvrij blijven, terwijl anderen een levenslange behandeling nodig hebben.
Epilepsie
Hoewel erfelijke epilepsie zelden voorkomt bij bichons, is het een mogelijkheid. Honden met erfelijke epilepsie mogen niet worden gefokt. Idiopathische epilepsie of toevallen zonder bekende oorzaak komen vaker voor. Volgens Canine Epilepsy Resource treft idiopathische epilepsie tussen 0,5 en 5,7 procent van alle honden. Uw bichon verliest het bewustzijn, wordt stijf en kan de controle over zijn darmen en blaas verliezen. Terwijl de eerste of tonische fase verstrijkt, begint de tweede, clonische fase. De benen van je bichon bewegen alsof hij rent en zijn mond valt op slot. De BFCA adviseert hem in een handdoek te wikkelen en hem vast te houden totdat de aanval eindigt. Breng hem naar de dierenarts voor onderzoek. Uw dierenarts kan fenobarbital of andere medicatie voorschrijven om aanvallen te beheersen.
Vestibulaire ziekte
Hoewel vestibulaire ziekte eigenlijk geen neurologisch probleem is, lijken de symptomen op een. Het komt vaker voor bij bichons dan bij neurologische problemen, vooral bij oudere honden. Plotseling komen aangetaste bichons eruit alsof ze een beroerte hebben gehad, omdat het hoofd naar één kant kantelt en ze hun ogen niet kunnen focussen. Deze middenooraandoening is te behandelen en verdwijnt vaak in relatief korte tijd, maar uw dierenarts moet andere, ernstiger oorzaken van het gedrag uitsluiten, zoals een hersentumor.
