Neurologische aandoeningen bij Pomeranians komen niet zo vaak voor, met uitzondering van epilepsie. Dat is de meest voorkomende ziekte van het zenuwstelsel die door de American Pomeranian Club wordt vermeld als het ras. Als je lieve kleine man problemen vertoont die verband houden met zijn ruggengraat of hersenen, breng hem dan onmiddellijk naar de dierenarts.
Epilepsie
Epilepsie of toevallen lijken erfelijk te zijn in sommige Pommerse bloedlijnen. Deze aanvallen ontwikkelen zich over het algemeen bij Poms in de leeftijd van 3 tot 7 jaar. Als je kleine man epileptische aanvallen krijgt, is dat een eng gezicht. Je Pom kan omvallen, de controle over blaas en darmen verliezen, overmatig kwijlen en zijn kaken op elkaar klemmen. De stuiptrekkingen kunnen slechts een paar seconden of een paar minuten duren. Daarna kan uw hond een uur of zo gedesoriënteerd lijken, hoewel die fase in sommige gevallen de hele dag duurt. Als uw hond slechts af en toe last heeft van korte periodes, kan uw dierenarts ervoor kiezen hem niet te behandelen. Als de aanvallen frequent worden, kan ze fenobarbital of een vergelijkbaar kalmerend middel voorschrijven om ze onder controle te houden. Je brengt hem terug voor regelmatige drugscontrole.
Hydrocephalus
Minder vaak voorkomend dan epilepsie, hydrocephalus of water in de hersenen, komt meestal congenitaal voor bij Poms. Dat betekent dat ze met de aandoening worden geboren. Maar het wordt misschien pas duidelijk als de hond zijn eerste verjaardag bereikt. Ruggenmergvocht hoopt zich op, meestal in de middenhersenen, vanwege een obstructie langs de normale circulatieroute. Symptomen zijn onder meer toevallen, zwelling van het hoofd, blindheid, gekruiste ogen, constant vocaliseren, vreemde gangen en slaperigheid, hoewel sommige honden asymptomatisch zijn. Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren, samen met bloedonderzoek en urineonderzoek, en een MRI of ander type diagnostische beeldvorming, zodat uw dierenarts kan zien wat er in de hersenen gebeurt. Poms met milde gevallen van hydrocephalus leiden vaak een redelijk normaal leven.
Syringomyelia
Hoewel het relatief zeldzaam is, komt syringomyelia voornamelijk voor bij kleine hondenrassen, waaronder de Pommeren. Deze ziekte tast de hersenstam en het ruggenmerg van een hond aan en veroorzaakt extreme pijn. Dit aangeboren probleem ontstaat wanneer er een obstructie is in het normale stroompatroon van het ruggenmergvocht. Het is duidelijk dat uw hond pijn heeft, maar dat is niet het enige symptoom. Anderen omvatten regelmatig 'fantoomkrabben', wanneer je Pom aan één kant van zijn lichaam krabt en nooit huidcontact maakt. Hij kan ongecoördineerd lijken of epileptische aanvallen krijgen. De meeste aangetaste honden ontwikkelen symptomen op de leeftijd van 1 jaar, hoewel het zich soms manifesteert wanneer een hond ouder is. De diagnose wordt gesteld via MRI of een vergelijkbaar screeningsapparaat. Uw dierenarts kan pijnstillers voorschrijven, maar een operatie biedt een goede kans op herstel.
Hypothyreoïdie
Hoewel hypothyreoïdie eerder een endocriene dan een neurologische aandoening is, komt het volgens de American Pomeranian Club vrij vaak voor bij Poms. Als gevolg van een gebrek aan circulatie van schildklierhormoon in het lichaam, kunnen symptomen zich manifesteren als een neurologische aandoening. Deze omvatten verlies van evenwicht en coördinatie, gezichtsverlamming en zwakte van de achterpoten. Uw dierenarts stelt de ziekte vast door de schildklierniveaus in het bloed van uw Pom te testen. Gelukkig is schildkliermedicatie meestal voldoende om uw kleine man weer normaal te maken.
