Je valkparkiet was niet bedoeld om alleen te leven. Hij heeft extra zorg nodig als hij zich aanpast aan de veranderingen in zijn omgeving.
Depressie
Valkparkieten zijn geen solitaire vogels. Zelfs in het wild zijn ze altijd in paren of koppels. Een valkparkiet die alleen wordt gelaten, zal waarschijnlijk depressief zijn. Evenzo vertoont een valkparkiet wiens gezelschapsvogel is gestorven waarschijnlijk verdriet en depressie. Je zult meer tijd aan de vogel moeten besteden door hem aan te raken en te praten, of je moet een andere metgezel op de juiste manier introduceren. Anders kan depressie leiden tot ziekte en overlijden.
Schreeuwen
Valkparkieten stemmen normaal gesproken met getjilp of luid gekrijs dat geen stress of ongeluk overbrengt. Bij het rouwen van het verlies van een medevogel kan een 'tiel echter luide, repetitieve geluiden maken om eenzaamheid en ontevredenheid over te brengen. Als je vogel de hele dag alleen wordt gelaten, kan het geschreeuw plaatsvinden wanneer iedereen thuiskomt, terwijl je valkparkiet probeert aandacht en socialisatie te krijgen. Raak hem aan en praat met hem, maar pas op dat je het geschreeuw niet versterkt, bijvoorbeeld door hem iets lekkers te geven om hem te kalmeren. Geef hem elke ochtend en middag op een vast tijdstip aandacht, zodat hij niet de behoefte voelt om te schreeuwen om zijn verdriet en ongeluk aan de rest van het gezin te tonen.
Verminderde eetlust
Wanneer de partner of metgezel van een valkparkiet sterft, kan hij uit eenzaamheid heel weinig eten of helemaal stoppen met eten. Hoewel een gezonde vogel meestal begint te eten als hij genoeg honger heeft, kan gewichtsverlies leiden tot ernstige zwakte, ziekte en zelfs de dood als je kleine vent niet goed in de gaten wordt gehouden. Enig verlies van eetlust is te verwachten, maar let goed op. Als het te lang duurt, kan dit een ernstiger probleem veroorzaken.
Veren plukken
Valkparkieten plukken veren van verveling of ziekte, en ze kunnen het uit eenzaamheid beginnen te doen. Deze activiteit komt veel voor bij vogels die rouwen om het verlies van een partner of gezelschapsvogel en kan een permanent probleem worden. Het staat bekend als "psychologisch plukken van veren". Als je rouwende valkparkiet zijn veren begint te plukken, is hij wanhopig op zoek naar meer aandacht, genegenheid en activiteit. U moet deze verstrekken om hem actief en tevreden te houden totdat hij zijn rouwperiode voorbij is. Hoewel je een andere vogel kunt introduceren om hem gezelschap te houden, worden valkparkieten vaak voor het leven gebonden, dus je overlevende heeft misschien niets te maken met een nieuwe kooivriend. Geef je vriend de extra aandacht waar hij naar hunkert, aai en praat met hem en laat hem uitgaan met het gezin. Zorg ervoor dat hij genoeg dingen heeft om hem in zijn kooi te bezetten - voeg gedurende deze tijd regelmatig nieuw speelgoed of lekkernijen toe.
