De manier waarop papegaaien menselijke spraak kunnen nabootsen is niet alleen vermakelijk, maar ook nogal opmerkelijk. Wat ze wel hebben, is een scherp gehoor en een strottenhoofd met een complexe structuur waarmee ze geluiden kunnen reproduceren.
De Syrinx
Mensen hebben een strottenhoofd en papegaaien hebben een syrinx, die zich tussen de strottenhoofd en de bronchiën bevindt. De syrinx vertakt zich in twee richtingen, waarbij elke tak uitmondt in een bronchus. Lucht uit de longen van een papegaai passeert de syrinx en de papegaai kan alle lucht gebruiken om geluid te produceren.
Een papegaai kan geluid produceren met een of beide zijden van de syrinx, en hij kan tegelijkertijd twee tonen produceren met dezelfde frequentie. De complexiteit van de geluiden die een papegaai produceert, wordt beïnvloed door zijn nekspieren, de lengte van zijn luchtpijp en de structuur van zijn snavel.
Spreken in tongen
Papegaaien hebben dikke tongen, dus ze hebben geen lippen nodig om menselijke geluiden te benaderen. De dikte van de tong, en waar een papegaai deze in zijn mond plaatst, stelt hem in staat menselijke spraak te imiteren. Wanneer lucht door de syrinx stroomt, beweegt de papegaai zijn tong om geluid in zijn keel en mond te produceren.
Ik hoorde dat
Papegaaien hebben een zeer scherp gehoor, waarop ze vertrouwen om menselijke spraak zo goed te reproduceren. Papegaaien nemen timbre op. Om een geluid te reproduceren, moeten ze het in hetzelfde octaaf horen herhalen. Ze horen anders dan mensen, vooral omdat ze kortere tonen kunnen oppikken dan wij. En ze zijn beter in het scheiden van geluiden die snel achter elkaar worden geleverd.
Waarom zo spraakzaam
Polly wil je vertellen dat ze die cracker wil, omdat ze, net als alle papegaaien, een heel sociaal wezen is. Papegaaien zijn kuddedieren. Degenen die als huisdier worden gehouden, imiteren menselijke geluiden om om te gaan met hun mensen, die zij beschouwen als leden van hun kudde.
