ik voorzichtig Pommeren afbeelding door John Sfondilias van Fotolia.com
De Pommeren is een sterke kleine hond boordevol loyaliteit en pit. Daarom is het de keuze van de veeleisende hondenliefhebber met een ken voor een schoothondje dat ook nog eens veel energie heeft. Als u zich bewust bent van enkele kwalen en hun vroege symptomen, kan deze hond actief blijven.
Ziekte van Cushing
Deze aandoening komt vaker voor bij oudere honden dan bij jongere honden. Meestal wordt het veroorzaakt door een tumor in de hypofyse, die de afgifte van hormonen regelt, waaronder het stressregulerende hormoon cortisol. Wanneer cortisol bij een hond uit balans is, ontstaan er problemen zoals gewichtstoename, haaruitval, hoge bloeddruk en frequent urineren. Chirurgische verwijdering van de hypofysetumor is een optie. Andere behandelingen zijn onder meer levenslang medicijngebruik dat wordt gecontroleerd door een dierenarts.
Epileptische aanvallen
Er zijn talloze boosdoeners voor aanvallen bij Pomeranians. Alleen een dierenarts kan de exacte oorzaak bepalen. Er zijn echter een aantal voorzorgsmaatregelen die eigenaren in acht kunnen nemen om deze neurologische aandoening te voorkomen: de eerste is de hond beschermen tegen hoofdletsel. Poms zijn kleine honden, dus ze zijn kwetsbaarder dan grotere honden. Door een kind te laten vallen of van een bed te vallen, kan gemakkelijk hoofdletsel ontstaan. De tweede betreft het voorkomen van hypoglykemie, de daling van de bloedsuikerspiegel die tot een aanval kan leiden. Dit geldt vooral weer in het geval van pups die mogelijk geen regelmatige voeding krijgen omdat nieuwe eigenaren druk bezig zijn met het showen van de honden in plaats van zich te houden aan strikte en noodzakelijke voedingsschema's.
Samengevouwen luchtpijp
Hoewel het niet noodzakelijk een ziekte is, is de neiging om deze aandoening te ontwikkelen, waarbij de luchtpijp van de hond in elkaar stort, iets dat eigenaren waakzaam moeten zijn voor de ontwikkeling ervan. Het wordt gekenmerkt door een chronische maar droge hoest waardoor de hond meer als een toeterende gans dan als een hond klinkt. In dat geval is de luchtpijp verzwakt en stort in elkaar, waardoor de luchtstroom wordt beperkt. De fysiologische oorzaak is krachtverlies in het kraakbeen van de luchtpijp. Deze aandoening treft vaak kleinere rassen zoals Pomeranians en wordt geïrriteerd door een hond die aan zijn riem en halsband trekt, waardoor extra druk op het nekgebied wordt uitgeoefend. Chirurgische opties, hoewel duur, zijn beschikbaar voor de behandeling van de aandoening.
Tandbederf
Pomeranians hebben gewoon geen erg goede tanden. De tanden van hun puppy vallen niet altijd op natuurlijke wijze uit, waardoor extractie nodig is. Volgens de Vet Info-website is het glazuur van hun tanden niet superstevig en zeer gevoelig voor de opbouw van tandplak. Maar net als andere honden en dieren in het algemeen, kunnen ze ze niet alleen borstelen. Dat is waar hun menselijke metgezellen de speling moeten nemen door ofwel voor hen te borstelen of ze naar een hondenhygienst te brengen die gespecialiseerd is in het reinigen van hondengebit. Of allebei.
Gegleden knieschijf
In veterinaire termen wordt deze aandoening patella luxatie genoemd: de knieschijf van de hond glijdt uit zijn juiste plaats in overeenstemming met de rest van het been van de hond. Hoewel het technisch gezien ook meer een aandoening dan een ziekte is, kunnen de potentieel verlammende effecten ervan voorkomen dat de hond voldoende lichaamsbeweging krijgt, wat op zijn beurt het risico op obesitas en diabetes kan vergroten. De aandoening begint als een kleine ergernis en neemt toe tot een bijna verlammende aandoening die chirurgische ingreep vereist. Een hond die aan deze aandoening lijdt, strekt zijn benen vaak uit tijdens het lopen of rennen in een tijdelijke en uiteindelijk onproductieve poging om de knieschijf terug op zijn plaats te krijgen. Er is enige discussie in de veterinaire gemeenschap over het stadium van de ontwikkeling van de aandoening dat een operatie rechtvaardigt, wat prijzig is. Sommige dierenartsen beweren dat chirurgische ingrepen in een vroeg stadium moeten worden uitgevoerd om verdere schade te voorkomen. Anderen waarschuwen ervoor te wachten, aangezien het verloop van de aandoening varieert van hond tot hond.
