Labradors lopen een bijzonder risico op bepaalde huidaandoeningen. U kunt dit doen door de bijbehorende symptomen te onderzoeken.
Atopische dermatitis
Atopische dermatitis is een erfelijke gevoeligheid voor pollen in de lucht, zoals gras- en onkruidpollen. Labradors zijn vatbaar voor deze aandoening, die ontstekingen en jeukende huid veroorzaakt. Uw hond loopt het meeste risico in mei, juni en begin juli, wanneer de pollen het meest voorkomen. Naast plaatselijke jeuk aan het oor en de buik, kan uw Labrador een loopneus hebben en veel niezen. Naarmate de aandoening erger wordt, zal de jeuk zich over het lichaam verspreiden en ernstige algemene jeuk veroorzaken. De meest effectieve manier om deze aandoening te behandelen, is ervoor te zorgen dat de hond minimaal contact heeft met de allergenen. Dit kan betekenen dat u hem tijdens piekpollen binnen moet houden.
Huidtumor
Labradors vallen in de categorie met een hoog risico voor lipomen, goedaardige vette tumoren die aan de huid hangen. Hoewel de tumor zelf geen jeuk veroorzaakt, kan het wel huidplooien veroorzaken, en deze zijn vaak de boosdoener. De aandoening wordt pyodermie genoemd en het zijn typisch rimpelige rassen, zoals de shar-pei en de buldoggen, die er vatbaar voor zijn. Maar als een tumor ervoor zorgt dat uw lieve Lab plooien in zijn huid heeft, kunnen deze gebieden bacteriën vangen en geïnfecteerd raken en jeuken. Als uw hond wordt behandeld voor een lipoom, kunt u de extra zorgen van pyodermie vermijden door de getroffen gebieden schoon en droog te houden.
Zwaarlijvigheid
Obesitas op zichzelf zal geen jeukende huid veroorzaken, maar het kan ook huidplooien veroorzaken, vooral bij oudere honden. Labradors zijn vatbaar voor obesitas, wat betekent dat ze meer dan de meeste rassen vatbaar zijn voor het ontwikkelen van aan obesitas gerelateerde huidproblemen.
Demodectische schurft
Demodectische schurft wordt gekenmerkt door roodheid, schilfering en ernstige jeuk. De mijt die deze aandoening veroorzaakt, leeft in de haarzakjes. Meestal zal het immuunsysteem van uw Labrador deze mijt onder controle houden en zullen huidreacties geen probleem zijn, maar als ze een verzwakt immuunsysteem heeft, kan er demodectische schurft optreden. Labradors lopen een bijzonder risico om demodectische schurft te ontwikkelen.
Vlooien
Vlooienbesmettingen kunnen ernstige jeuk veroorzaken, evenals haaruitval, doffe vacht en algemene lethargie. Hoewel Labradors doorgaans niet meer risico lopen dan andere rassen, is het altijd slim om te controleren op vlooien als oorzaak van zijn jeuk. Inspecteer de huid met een kam met fijne tanden en let op kleine bruine vlekjes. Dit zijn de uitwerpselen van de vlooien. Als u vermoedt dat een vlooienplaag de jeuk van uw hond veroorzaakt, breng hem dan voor behandeling naar de dierenarts.
