Je lieve Shih Tzu heeft je hart overgenomen, dus laat hem niet worden overgenomen door iets heel anders - vlooien - vooral als hij er allergisch voor is. Vlooienallergie-dermatitis, of overgevoeligheid voor vlooienbeet, is de meest voorkomende allergie bij honden en kan uw kleine Tzu ellendig maken.
Allergisch voor wat?
Wanneer een vlo uw Shih Tzu bijt, injecteert hij speeksel om te voorkomen dat het bloed stolt tijdens het voeden. Een allergievrije hond kan krabben aan de vervelende beet, maar bij een vlooiengevoelige hond kan die enkele beet intense, bijna constante jeuk veroorzaken. Aangenomen wordt dat dieren met omgevingsallergieën een grotere kans hebben om vlooienallergieën te ontwikkelen. Dit is slecht nieuws voor Shih Tzu-eigenaren, omdat het Merck Veterinary Manual vermeldt dat het ras vatbaar kan zijn voor atopie, een allergie voor allergenen in de lucht.
Tekenen van het probleem
Als uw Shih Tzu een vlooienallergie, jeuk of jeuk heeft, kunnen de ervaringen die hij ervaart ernstig zijn en zijn hele lichaam aantasten, hoewel zijn onderrug, romp, buik en binnenkant van de dijen vaak de meeste irritatie vertonen. Uw hond lijkt misschien rusteloos en ongemakkelijk en besteedt veel van zijn tijd aan krabben, wrijven, likken en kauwen aan zichzelf. Verrassend genoeg vind je er misschien weinig tekenen van als je hem op vlooien controleert. Een hond met een vlooienallergie heeft vaak zo'n jeuk dat hij zichzelf buitensporig verzorgt, waardoor de meeste tekenen van de kleine bloedzuigers worden geëlimineerd. Als u uw Tzu in een volle vacht houdt, zal er waarschijnlijk veel vachtschade zijn, evenals matten en klitten, door het krabben en kauwen.
Extra problemen?
Als u niet voor de vlooienallergie-dermatitis van uw Shih Tzu zorgt, kunt u bruine vlekken op de vacht opmerken door zijn likken en kauwen. U kunt ook vochtige, ontstoken delen van de huid - en zelfs haaruitval - op uw kleine hond gaan zien. Houd er rekening mee dat FAD vaak tot secundaire infecties leidt. Het immuunsysteem van uw Tzu kan worden verzwakt door de allergie en de stress van pruritus, waardoor de bacteriën of gisten die normaal op zijn huid worden aangetroffen, groter worden dan het gebruikelijke lage aantal en een huidinfectie veroorzaken.
Dit kan een bijzondere zorg zijn voor eigenaren van Shih Tzus, omdat wordt aangenomen dat het ras in de eerste plaats een verhoogd risico loopt op schimmelinfecties van de huid. Bacteriële infecties zijn niet alleen jeukend, maar vertonen ook vaak kleine bultjes op de huid, terwijl schimmelinfecties van de huid meestal een onaangename geur en vettigheid veroorzaken. Beide infecties kunnen gemakkelijk worden verwijderd met medicijnen van uw dierenarts, maar de vlooienallergie die ertoe heeft geleid, moet nog worden aangepakt.
Diagnose van FAD
Uw dierenarts heeft verschillende opties bij het diagnosticeren van dermatitis door vlooienallergie. Ze kan kijken naar de geschiedenis en symptomen van uw Tzu, controleren op tekenen van vlooien en andere mogelijke oorzaken van zijn jeuk uitsluiten. Ze zal je waarschijnlijk adviseren om te proberen de kleine hond en zijn omgeving van alle vlooien te verlossen en te kijken of zijn symptomen verbeteren. Ze kan allergietesten uitvoeren, door middel van huidprikken of bloedtesten met vlooienspecifieke speekselantigenen.
Hoe te helpen
Vlooienpreventie is de eenvoudigste manier om een vlooienallergie bij Shih Tzus aan te pakken. Actuele vlooienpreventie voor volwassenen is meestal een betere keuze dan een oraal product, omdat het volwassen vlooien doodt voordat ze bijten, zodat uw hond niet wordt blootgesteld aan hun speeksel. Als er een zware besmetting is, moet u ook binnen- en buitenruimtes tegen vlooien behandelen. Uw dierenarts kan antihistaminica en corticosteroïden voorschrijven, die de intense jeuk van uw pup kunnen verlichten, maar alleen als hij ze inneemt. Ze lossen het allergieprobleem niet op. Ten slotte bieden hyposensibilisatie of allergieschoten een andere optie, hoewel de effectiviteit van hele vlooienextracten die momenteel beschikbaar zijn, twijfelachtig is. Praat met uw dierenarts en zorg ervoor dat u de risico's en voordelen begrijpt van elke behandeling die zij voorstelt.
