Hoewel de ziekte van Addison zeldzaam is bij katten, kan het levensbedreigend zijn als het hen wel treft. Het moeilijkste aan de ziekte van Addison is het correct diagnosticeren ervan, omdat de symptomen kunnen wijzen op een verscheidenheid aan andere ziekten. Als de diagnose eenmaal is gesteld, kunt u de ziekte met medicijnen behandelen.
Wat is het?
De ziekte van Addison is een aandoening die wordt veroorzaakt door een tekort aan bepaalde hormonen die worden geproduceerd door de bijnieren van uw kat. Deze klieren bevinden zich in de buurt van haar nieren en produceren hormonen die glucocorticoïden en mineralocorticoïden worden genoemd. Glucocorticoïden, zoals cortisol, spelen een vitale rol bij de metabolisering van het zout, de suiker en de eiwitten van uw harige kat. Mineralocorticoïden, zoals aldosteron, reguleren de elektrolyten van uw kat, inclusief haar natrium- en kaliumspiegel. Zonder voldoende niveaus van deze hormonen kan het lichaam van je kat niet goed functioneren, vooral als ze onder stress staat, volgens het Mar Vista Animal Medical Center. Om deze reden kunt u tijdens of na een stressvolle situatie veel van de symptomen opmerken die verband houden met de ziekte van Addison.
Waarnaar te zoeken?
Een kat met de ziekte van Addison ontwikkelt gewoonlijk binnen een paar dagen symptomen van de ziekte. Deze symptomen zijn onder meer gewichtsverlies, diarree, zwakte, lethargie, buikpijn, uitdroging, gebrek aan eetlust en een droge huid en vacht, aldus PetWave. Haar symptomen zullen gewoonlijk na verloop van tijd verergeren of afwisselen tussen mild en ernstig. Hoewel honden veel water kunnen overgeven of drinken, komen deze symptomen niet vaak voor bij katten. Als haar geval erg ernstig is, kan uw kat in shock lijken te raken, volgens het American College of Veterinary Internal Medicine. De symptomen die een shock nabootsen, zijn onder meer een lage lichaamstemperatuur, een zwakke hartslag of flauwvallen.
Veterinaire diagnose
De symptomen van de ziekte van Addison zijn meestal erg breed en vereisen een juiste diagnose door uw dierenarts. De dokter zal uw kat grondig onderzoeken, bloed- en urinetests uitvoeren en misschien zelfs een elektrocardiogram maken. Uw dierenarts zal op zoek gaan naar tekenen die wijzen op de ziekte van Addison, namelijk een hoog kaliumgehalte en een laag natrium-, suiker- en chloridegehalte in het bloed, samen met tekenen van uitdroging. Er kunnen ook tekenen zijn van hoge BUN- en creatininespiegels in het bloed, volgens het Washington State University College of Veterinary Medicine. De enige definitieve test voor de ziekte van Addison staat bekend als de adrenocorticotrope hormoontest of ACTH-test, die de functie van de bijnieren evalueert.
Overwegingen
Vertel uw dierenarts als uw kat medicijnen gebruikt waarvan hij zich niet bewust is. Soms kunnen medicijnen zoals prednison, als ze gedurende een lange periode worden toegediend en zeer abrupt worden stopgezet, de ziekte van Addison veroorzaken. Deze informatie is van vitaal belang voor uw dierenarts om deze aandoening sneller te diagnosticeren. Als bij uw harige vriend de ziekte van Addison is vastgesteld, kan dit worden gecontroleerd door middel van regelmatige injecties van de hormonen die haar lichaam niet aanmaakt, meestal eenmaal per maand. Houd de stress van uw kat tot een minimum beperkt, zodat haar toestand niet erger wordt. Gebruik kalmerende hulpmiddelen zoals synthetische feromoonsprays om de stress van uw kattenvriend op natuurlijke wijze te verlichten zonder haar medicatie te verstoren. De langetermijnprognose voor katten met de ziekte van Addison is erg goed als ze vroeg worden opgemerkt en op de juiste manier worden behandeld.
