Als uw Labrador jeuk heeft, kan hij niet krabben, schurft - veroorzaakt door twee hoofdtypen schurftmijten - kan de boosdoener zijn. Sarcoptes scabiei en demodex-mijten zijn de soorten mijten die op de huid en in de haarzakjes van Labradors en andere honden leven.
Mijt Beschrijving
Mijten zijn microscopisch kleine parasieten die zich voeden met Labradors en andere gastheren. De sarcoptes scabiei-mijt die bij Labradors sarcoptische schurft veroorzaakt, veroorzaakt ook schurft bij mensen. Onder een high-definition microscoop lijkt de scabiei-mijt op een teek met verschillende lange aanhangsels. De demodexmijt heeft een lang krokodillenlichaam met acht poten of aanhangsels.
Symptomen van schurft
Mijten leven vaak op de huid van uw Labrador, maar veroorzaken over het algemeen geen symptomen tenzij het immuunsysteem van uw hond om welke reden dan ook verzwakt is. Vroege symptomen, zoals jeuk en kauwen, bootsen vaak de symptomen na die verband houden met allergieën. De meest voorkomende symptomen van schurft, zowel sarcoptisch als demodex, zijn jeuk, haaruitval rond de ogen, het hoofd en de benen, een rode huiduitslag en een knapperige huid. Het is ook mogelijk dat u een vieze geur op de huid van uw trouwe viervoeter opmerkt als hij schurft heeft. In Labs is de uitslag mogelijk pas merkbaar als zijn dikke vacht eruit begint te vallen.
Diagnose
Wanneer u uw Lab voor het eerst naar de dierenarts brengt, sluit hij over het algemeen andere mogelijke oorzaken uit, zoals voedsel- of vlooienallergieën, vlooien of bacteriële infecties. Uw dierenarts neemt over het algemeen een huidmonster door de huid van uw harige vriend te schrapen en deze onder een microscoop te bekijken om te zien of uw Labrador aan schurft lijdt.
Behandeling
Schurft wordt vaak behandeld met een speciale shampoo die is voorgeschreven door uw dierenarts. Uw dierenarts kan ook een medicinale dip voorschrijven voor uw Lab. Over het algemeen beveelt hij aan om behandelingen tot acht weken te herhalen om de levende mijten en de larve te doden nadat de eieren zijn uitgekomen. Volgens WebMD kan benzoylperoxidegelzalf ook helpen bij de behandeling van plaatselijke schurft die zich nog niet over het hele lichaam van uw Lab heeft verspreid.
Preventie
Uw Lab gezond houden is de sleutel tot schurftpreventie, aangezien de mijten altijd bij hem zijn. Dit is vrij eenvoudig omdat het ras over het algemeen niet lijdt aan aandoeningen die bij andere rassen voorkomen, zoals schildklieraandoeningen en diabetes. Het schoonhouden van zijn woonruimte en het baden van hem helpt echter vaak de groei af te schrikken. Houd uw huisdier uit de buurt van andere dieren die lijden aan sarcoptische schurft, wat zeer besmettelijk is. Werk samen met uw dierenarts en stel een vaccinatieschema op voor veelvoorkomende virusstammen, zoals kennelhoest, om ervoor te zorgen dat zijn immuunsysteem sterk blijft.
