Als het gaat om het voeren van onze honden, kan "tafelvoer" in feite een gezonde aanvulling zijn op het dieet van uw hond. Inderdaad, de meeste mensen beschouwen hun hond als lid van de familie, dus het delen van voedsel is geen vergezocht idee.
Hij trekt misschien niet echt een stoel bij - een sint-bernard heeft misschien een bank nodig - maar er zijn verschillende gezonde voedingsmiddelen die hondenouders kunnen toevoegen aan de kommen van hun harige vriend.
De geschiedenis ondersteunt het idee om voedsel met honden te delen
Het voeren van gezonde, hele voedingsmiddelen aan honden die mensen aan hun eigen tafels eten, is in feite een positieve benadering van de gezondheid van honden.
Door de geschiedenis heen hebben de voorouders van onze honden zich opgerold bij het kampvuur van onze voorouders en een deel van de oogst van de dag ontvangen. Voor Saint Bernards, afkomstig uit Zwitserland, waren deze voedingsmiddelen relatief specifiek op basis van wat er in die regio beschikbaar was.
De Sint-Bernardusouders van tegenwoordig kunnen die informatie gebruiken om voedsel te serveren dat is afgestemd op de genetische achtergrond en voedingsgeschiedenis van hun honden.
Rasspecifiek vlees om te delen met Sint Bernards
Zoals de meeste honden, zullen Sint Bernards waarschijnlijk al het vlees accepteren dat hen wordt aangeboden. Dat is logisch; vlees zou de basis moeten zijn van elk hondendieet, en de meeste honden hunkeren ernaar.
Historisch gezien is de genetische samenstelling van de Sint-Bernard gecodeerd om voedingsmiddelen te herkennen van hun oorspronkelijke geografische locatie. In dit geval zijn dit onder meer lam en gevogelte.
Hondenbeschermers kunnen magerder lamsvlees en gevogelte aanbieden, vooral als hun harige vriend niet gewend is aan deze ingrediënten in hun verse, hele vorm.
Rasspecifieke groenten om te delen met Sint-Bernards
Hoewel vlees de basis van het dieet vormt, moeten hondenouders ook groenten aan hun furkids serveren.
De geschiedenis van Sint Bernards suggereert dat groenten die geschikt zijn voor het ras, groene groenten en wortelgroenten omvatten. Andere groenten en fruit kunnen ook worden aangeboden.
Vroeger aten de wilde voorouders van honden niet alleen het vlees van hun prooi, maar ook gedeeltelijk verteerde groenten die in de prooi achterbleven. Ze zochten ook naar fruit, noten en ander plantaardig materiaal. Groenten blijven daarom een belangrijk onderdeel van de voeding.
Het langzaam aan doen
Elke verandering van het voedingspatroon moet geleidelijk gebeuren om het risico op buikpijn of andere bijwerkingen te verminderen. U wilt uw Sint Bernard niet naar de dierenarts hoeven te dragen.
Als uw vriendelijke reus niet gewend is om vlees, groenten en ander tafelvoedsel in hun hele, verse vorm te eten, begin dan met kleine hoeveelheden in gekookte vorm. Een algemene richtlijn is om 10 tot 25 procent van het nieuwe voer per week toe te voegen en de reactie van uw pup te volgen.
Gevolgtrekking
Als je het zorgvuldig doet, kun je tafelvoedsel delen met je Sint-Bernardus. Gevogelte, lam en groenten zijn gezonde opties die zijn gericht op zijn historische dieet.
Zoals u weet, is uw hond een individu en reageert hij op zijn eigen manier op voedsel. Als hij slecht reageert op een bepaald voedingsmiddel, kun je het het beste verwijderen.
Maar met zorg kan uw sint-bernard zich bij de rest van uw gezin aansluiten op zijn culinaire avonturen rond de eettafel - of bank.
