De symptomen van vlooienbesmettingen en huidaandoeningen kunnen soms met elkaar samenhangen, vooral als uw huisdier lijdt aan een vlooienallergie, waardoor een diagnose thuis verwarrend is. Als uw huisdier niet op vlooienbehandeling reageert, is een veterinair onderzoek nodig om de redenen voor haar jeuk en ongemak vast te stellen.
De vlooiendetective
Het vinden van vlooien op Sheba's huid of vacht geeft je het harde bewijs dat je nodig hebt om deze vervelende parasieten hun bevelen te geven. Zwart of donker koperkleurig en ongeveer zo groot als een speldenknop, vlooien kruipen langs het oppervlak van de huid van hun slachtoffer. Besteed vooral aandacht aan de buik en binnenkant van de dijen van uw kat, want vlooien hebben een afkeer van licht en verbergen zich het liefst in deze donkere onderwereld. Als je geen vlooien ziet, probeer je kat dan te verzorgen met een vlooienkam die over een witte papieren handdoek wordt gehouden. Het onderzoeken van de huid en het beddengoed van uw huisdier op vlooienuitwerpselen zal de zaak helpen sluiten. Vlooienvuil, dat is samengesteld uit verteerd bloed, lijkt op donkere spikkels peper die over het oppervlak van de huid van uw kat zijn gestrooid. Voor een grondigere forensische analyse verwijdert u enkele van deze vlekjes en legt u ze op een witte papieren handdoek. Na enkele ogenblikken zouden ze zich moeten verspreiden als een kleine maar belastende bloedvlek. Laat u er niet van weerhouden om een vlooienbehandeling toe te dienen als u geen zichtbaar bewijs vindt, want er zullen minder vlooien zijn en ze zullen daarom minder gemakkelijk te herkennen zijn als de besmetting zich nog in een vroeg stadium bevindt.
Vlooien symptomen
Kittens met vlooien krabben, bijten en likken zichzelf om de jeuk en het ongemak te verlichten. Uw huisdier kan zichzelf zo goed verzorgen dat ze kale plekken krijgt, vooral rond haar nek en op de achterkant van haar benen en de basis van haar staart. Als de besmetting ernstig is, kan het bloedverlies als gevolg van de meedogenloze aanval van de vlooien leiden tot bloedarmoede, hoewel dit vaker voorkomt bij kittens en oudere katten. Symptomen van bloedarmoede zijn onder meer lethargie, spierverlies en bleek tandvlees.
Vlooienallergieën
Katten die allergisch zijn voor vlooienspeeksel vertonen ernstigere symptomen, waaronder rode laesies, bultjes en korsten op het huidoppervlak en rode, ruwe plekken die geïnfecteerd zijn geraakt door onophoudelijk krabben. Deze aandoening, bekend als miliaire dermatitis bij katten, kan gemakkelijk worden verward met andere huidaandoeningen, waaronder ringworm. Vlooienallergieën zijn de meest voorkomende oorzaak van miliaire dermatitis, hoewel omgevingsallergenen, muggenbeten, luizen, voedselallergieën, hormonale onevenwichtigheden en reactie op medicijnen ook de aandoeningen kunnen veroorzaken. Uw dierenarts kan plaatselijke huidzalven voorschrijven om de irritatie te verzachten en infecties te behandelen. Als vlooien niet de boosdoeners zijn en de oorzaak van de allergie niet kan worden vastgesteld of geëlimineerd uit de omgeving van uw kat, kan uw dierenarts medicijnen voorschrijven die de allergische reactie blokkeren.
Ringworm
Ringworm wordt veroorzaakt door een schimmelinfectie die zich soms manifesteert in droge, schilferige plekken op de huid, haaruitval en laesies op de huid. Ringworm kan gemakkelijk worden verward met dermatitis door vlooienallergie; uw dierenarts kan de aanwezigheid van ringworm bevestigen door een huidkweek te nemen of door haarmonsters onder een microscoop of een ultraviolette lamp te onderzoeken. De aandoening is gemakkelijk te behandelen met een schimmelwerende zalf.
Droge huid
Net als bij mensen kan koude winterlucht een droge, schilferende huid veroorzaken, waardoor je kat gaat krabben en likken om verlichting te vinden om de irritatie te verzachten. Voedingsgebreken en producten in verzorgingsproducten en shampoos kunnen ook zijn huid uitdrogen. Door uw kat een uitgebalanceerd dieet te geven en hypoallergene shampoos en zepen te gebruiken die voor katten zijn samengesteld, kunnen deze problemen worden aangepakt. Uw dierenarts kan ook een voedingssupplement met essentiële vette oliën voorschrijven als voeding hieraan bijdraagt.
