Gastro-intestinale stoornissen bij katten zijn niet ongebruikelijk. Als ze echter al een aantal weken heeft overgegeven of diarree heeft gehad, moet ze worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat ze gezond is. Inflammatoir darmsyndroom kan ernstig zijn.
Wat inflammatoir darmsyndroom is
"Inflammatoir darmsyndroom", ook wel inflammatoire darmziekte genoemd, is een label voor een groep chronische gastro-intestinale aandoeningen. De aandoening wordt gekenmerkt door ontstekingscellen in het spijsverteringskanaal van Tabby, die een abnormale spijsvertering veroorzaken. Soms kan dit syndroom de lever en alvleesklier van een kat aantasten
Veel voorkomende symptomen zijn onder meer chronische diarree, braken of beide, plus gewichtsverlies, lethargie en een verandering in eetlust. In sommige gevallen komen en gaan de symptomen, terwijl Tabby tussendoor haar normale, gezonde zelf gedraagt.
Oorzaken
Hoewel het moeilijk is om de exacte oorzaak van het inflammatoire darmsyndroom te achterhalen, kunnen verschillende triggers hiertoe leiden. Als Tabby een bepaald dieet niet kan verdragen; of als ze gastro-intestinale parasieten of bacteriën heeft gehad; of als ze lijdt aan pancreatitis, hyperthyreoïdie, leverziekte of hypertensie, kan ze er kwetsbaar voor zijn. De trigger voor het ontstaan van het inflammatoire darmsyndroom wordt meestal niet gevonden, dus in die gevallen wordt de ziekte als idiopathisch beschouwd - met onbekende oorzaak.
Om te bevestigen dat Tabby het inflammatoire darmsyndroom heeft, zal uw dierenarts tests uitvoeren om andere gastro-intestinale aandoeningen uit te sluiten. Gemeenschappelijke tests omvatten volledige bloedceltellingen, urineonderzoek, fecale onderzoeken voor bacteriën en parasieten, tests voor de aanwezigheid van kattenleukemievirus en kattenimmunodeficiëntievirus, en serum biochemie.
De meest definitieve test is een biopsie die wordt verkregen door een endoscopie. Als uw kat een endoscopie heeft, zal dit waarschijnlijk onder algemene anesthesie gebeuren. Ze kan dezelfde dag weer bij je thuis zijn.
Types
Als Tabby lijdt aan het inflammatoire darmsyndroom, heeft ze een van de drie vormen. Lymfocytisch-plasmacytische enterocolitis is het type dat het meest voorkomt bij katten. Het wordt geassocieerd met Giardia's, voedselallergie en darmbacteriën. Braken is een veel voorkomend symptoom bij katten met deze variëteit.
Eosinofiele enterocolitis wordt aangetroffen in de maag, dunne darm of dikke darm. Het kan worden geassocieerd met voedselallergie of met rondwormen en haakwormen.
Het derde type, granulomateuze (regionale) enteritis, is zeldzaam bij katten. Katten met deze ziekte hebben vaak bloed en / of slijm in hun diarree als symptoom.
Complicaties indien onbehandeld
Het inflammatoire darmsyndroom is niet 'genezen'. Je zou in de verleiding kunnen komen te hopen dat de aandoening Tabby niet te veel zou treffen, of dat het vanzelf zou oplossen. Niets doen kan haar op de lange termijn echter pijn doen.
In het beste geval dat ze haar niet zou behandelen, zouden haar gastro-intestinale problemen haar ongemakkelijk maken. Gebrek aan behandeling kan echter leiden tot pancreatitis, lymfoom en leverschade. Tabby kan het risico lopen op ondervoeding en zweren door granulomateuze enteritis niet te behandelen.
Behandeling
Omdat het inflammatoire darmsyndroom niet kan worden genezen, is het doel om het te behandelen. Dat is meestal een levenslange verbintenis. Het type behandeling hangt af van het type inflammatoir darmsyndroom. Het kan dieetmanagement, medicijnen zoals prednison, supplementen zoals pro-biotica en af en toe een operatie omvatten.
Cornell University's College of Veterinary Medicine merkt op dat "niet één beste behandeling bestaat", en dat het misschien nodig kan zijn om verschillende combinaties te proberen om te bepalen waarop Tabby het beste zal reageren.
