Terwijl menselijk gezichtshaar voornamelijk dient als esthetische uitdrukking, helpt hondengezichtshaar bij het navigeren door de wereld. Honden kunnen en zullen snorharen verliezen, meestal door ziekte of door trimmers die het haar verwijderen.
Uiterlijke verzorging
Sommige trimmers zien hondenbakkebaarden als weinig meer dan overwoekerd gezichtshaar en willen ze misschien verwijderen tijdens een huisdierverzorger. Tenzij je je trimmer vertelt om die haren niet te knippen, kan het zijn dat je een hond krijgt die haar snorharen mist. Showhonden hebben routinematig hun snorharen afgeknipt voor hondenshows, voor een "schoner" uiterlijk.
Kanker
Een bijwerking van chemotherapie bij honden die een kankerbehandeling ondergaan, is het verlies van de snorhaar. Als uw hond snorhaarverlies door kanker ervaart, zullen de snorharen teruggroeien, maar kunnen ze een andere textuur hebben. Honden verliezen hun vacht niet tijdens chemotherapie, aangezien de groei van hondenbont seizoensgebonden is en niet constant, zoals de groei van mensenhaar.
Andere oorzaken
Huidinfecties kunnen bij honden verlies van snorhaar veroorzaken. Honden met demodetische schurft, veroorzaakt door een mijtensoort, kunnen haarverlies in het gezicht ervaren. Symptomen zijn onder meer dunner wordend haar, fragmentarisch haarverlies en een rode of geïnfecteerde huid. Honden met alopecia kunnen ook snorharen verliezen. Alopecia kan haarverlies in patronen of op verschillende locaties veroorzaken en kan gepaard gaan met een schilferende huid.
Overwegingen
Een hond kan niet goed focussen op voorwerpen dicht bij haar gezicht, en haar snuit kan ook voorwerpen die dichtbij zijn, uit het zicht houden. Snorharen helpen honden deze nabije objecten te voelen. Omdat honden voor sensorische informatie afhankelijk zijn van hun snorharen, kunnen ze zonder snorharen onzekerder lijken in situaties met weinig licht. Ze kunnen langzaam bewegen, omdat ze niet zeker weten waar obstakels zijn. Honden met een slecht gezichtsvermogen hebben vooral snorharen nodig voor navigatie.
