Het is een veelgemaakte fout om al het gegrom te associëren met agressief gedrag. Speelgrom is een belangrijk onderdeel van de sociale ontwikkeling van een hond, dus het is belangrijk om hem niet te ontmoedigen.
Stap 1
Observeer uw hond gedurende een periode van weken en noteer elke trigger die angst veroorzaakt. Denk hierbij aan de stofzuiger, de deurbel of de aanwezigheid van een andere hond.
Stap 2
Splits uw lijst op in twee categorieën: milieu en persoonlijk. Categoriseer elke trigger die je hebt genoteerd als omgevingsfactoren, zoals vuurwerk of deurbel, en persoonlijk, zoals een hond die te dichtbij komt. Op deze manier heb je een goed begrip van wat waarschijnlijk een defensief gegrom veroorzaakt, zodat je snel onderscheid kunt maken tussen grommen in het spel en niet-spelen.
Stap 3
Speel met je hond en probeer hem te laten grommen. Sommige honden grommen wanneer ze proberen te spelen, anderen kunnen het niet helpen om te grommen als het spel super stimulerend is. Een vriendelijk spelletje touwtrekken is vaak een geweldige manier om de stembanden van uw hond te laten rommelen, omdat het een zeer stimulerende oefening is waarbij zijn mond gedeeltelijk open moet blijven. Als je hem eenmaal hebt horen grommen, noteer dan de omstandigheden en schrijf een korte beschrijving van hoe het gegrom klonk. Bijvoorbeeld: "in de keuken was het gegrom tijdens het spelen hoog en kort."
In praktijk
Stap 1
Houd het spel en de interactie van uw hond met andere honden in de gaten. Nu je weet hoe het grommen van een toneelstuk klinkt in vergelijking met het grommen van angst, ben je een deel van de weg om nauwkeurig onderscheid te kunnen maken. Het enige dat u hoeft te doen, is een snelle mentale checklist opstellen die u doorloopt elke keer dat u uw hond hoort grommen. Met de checklist kunt u goede beslissingen nemen over wanneer en wanneer u het grommen van uw hond niet moet corrigeren.
Stap 2
Overweeg de context. Als de hond in een speelse staat verkeert, is het veilig om aan te nemen dat het gegrom speels is. U kunt dit in de volgende fase van de checklist bevestigen, maar karakteriseer het gegrom pas als u zeker weet.
Stap 3
Kijk naar lichaamstaal. Als de hond kwispelend met zijn staart "buigt" met zijn achterwerk in de lucht en zijn kop dicht bij de grond, is het waarschijnlijk dat hij grommend speelt. Als hij echter met zijn tanden knippert, zenuwachtig ijsbeert of naar het object van zijn aandacht staart of 'neerkijkt', dan kunnen deze gebaren erop duiden dat zijn stemming niet langer speels is. Lichaamstaal is meestal de belangrijkste onderscheidende factor wanneer u probeert de betekenis van een gegrom te begrijpen.
Stap 4
Luister naar de toon en de duur van het blaffen. Kort, hoog gegrom is hoogstwaarschijnlijk speelgrommen, terwijl laag, langgerekt gegrom eerder agressief is.
Stap 5
Combineer alles op je mentale checklist om een duidelijk onderscheid te maken tussen spel en grommen met agressie.
