Net als katten en honden zijn uitdroging en nierfalen bij katten twee aandoeningen die een aantal overeenkomsten kunnen delen, maar ze verschillen meestal van elkaar. Van de kortetermijngevaren van uitdroging tot de potentieel langetermijnbedreigingen van nierfalen, de twee aandoeningen hebben tegengestelde symptomen, behandelingen en diagnoses.
Nierfalen en de oorzaken ervan
Stel je de nieren van een gezonde kat voor: ze doen hun werk, filteren afval en helpen haar lichaam bepaalde voedingsstoffen vast te houden die erin gaan. Als je kat lijdt aan nierfalen, kunnen haar nieren niet zo efficiënt presteren. Ze filteren niet genoeg afval en haar urine begint steeds meer uit water te bestaan in plaats van uit de afvalproducten waaruit het normaal gesproken bestaat. Nierfalen is een ernstig, levensbedreigend probleem dat in twee smaken voorkomt: acuut nierfalen en chronisch nierfalen. Acuut nierfalen treedt meestal op als gevolg van een plotseling incident, zoals vergiftiging, blaasstenen of zelfs extreme uitdroging. Snel genoeg gevangen, kan het vervelende probleem zonder verdere problemen worden opgelost. Maar als het te lang niet wordt gediagnosticeerd, kan het chronisch nierfalen worden. Chronisch nierfalen kan ook worden veroorzaakt door aandoeningen en geneesmiddelen die doorgaans voorkomen of gedurende een langere periode worden toegediend, zoals een langdurige infectie van de nieren, hoge bloeddruk en langdurig gebruik van bepaalde antibiotica.
Uitdroging en de oorzaken ervan
Uitdroging treedt op wanneer uw kat niet genoeg water in haar lichaam heeft. Terwijl nierfalen na verloop van tijd tot de dood kan leiden, kan uitdroging binnen een dag levensbedreigende symptomen veroorzaken als de aandoening ernstig genoeg is. Maar aan de andere kant is het verhelpen van uitdroging, althans tijdelijk, een stuk eenvoudiger dan het behandelen van nierfalen, omdat het meestal alleen een koele plaats en vochtinname vereist. Oorzaken van uitdroging variëren van eenvoudig, zoals onvoldoende zoet water voor uw kat, tot gecompliceerde, zoals nierfalen.
Symptomen van uitdroging
Je kat zal lusteloos overkomen als de uitdroging begint, en geeft er de voorkeur aan een bankaardappel te zijn dan sprints door je gangen. Til haar lippen op en druk je vinger voorzichtig op haar tandvlees. Laat het daar een paar seconden staan en verwijder het dan. Als een roze kleur terugkeert binnen een tot twee seconden, is ze niet uitgedroogd. Als haar tandvlees bleek of wit blijft na het verwijderen van uw vinger, is ze uitgedroogd. Naarmate haar uitdroging verergert, kan ze hijgen en lijkt ze dronken te lopen, alsof ze niet weet hoe ze moet lopen, omvallen en tegen dingen aan struikelen.
Symptomen van nierfalen
Als uw kat is opgezadeld met nierfalen, of het nu acuut of chronisch is, zult u een handvol duidelijke symptomen opmerken die verergeren naarmate haar nieren geleidelijk minder efficiënt worden. Ze zal meer gaan drinken en kan uitgedroogd lijken. Ze zal minder eten, minder spelen en meer gaan liggen. Ze zal meer plassen en je merkt misschien dat ze moeite heeft met het opruimen in haar kattenbak en in plaats daarvan ongelukken in huis heeft. Ze kan ook schreeuwen van de pijn als ze zichzelf verlicht. Haar urine kan er ook melkachtig en troebel uitzien, en als de aandoening de levensbedreigende stadia begint te raken, ruik je waarschijnlijk ammoniak in haar adem.
Afronden
Nierfalen en uitdroging zijn twee aandoeningen die geen kat wil hebben, maar ze zijn heel verschillend van elkaar. Uitdroging is op korte termijn meer levensbedreigend, maar het is bijna altijd aanzienlijk gemakkelijker te genezen. Acuut nierfalen kan worden genezen, maar chronisch nierfalen is iets dat je kat haar hele leven zal bijblijven, maar er is altijd goed nieuws om het slechte te bestrijden. Chronisch nierfalen kan worden behandeld en enigszins worden beheerd, dus het is niet zo dat uw kat hulpeloos zal zijn.
