Iridologen bestuderen de iris om vroegere, huidige en zich ontwikkelende gezondheidstoestanden van een patiënt te meten. Katachtige iriscopisten passen deze praktijk toe op katten als onderdeel van een natuurlijke, holistische evaluatiemethode, vergelijkbaar met hoe reflexologen de voet gebruiken om iemands algehele gezondheidstoestand te bepalen.
Vezels en pigmentatie
Iriscopie leert dat de vezels en pigmenten van de iris de onderliggende gezondheid van alle delen van het lichaam logenstraffen. Net als bij acupunctuur of reflexologie, komen verschillende delen van de iris overeen met verschillende delen van het lichaam, zoals de organen of gewrichten. Als een katachtige iriscopie bijvoorbeeld concentrische cirkels in de iris zag, zou ze kunnen theoretiseren dat uw kat lijdt aan spierstijfheid of artritis.
Het gereedschap
Beoefenaars van iriscopie voor huisdieren hebben grafieken ontwikkeld op basis van de ogen van katten en honden, evenals diagnostische software waarmee iriscopie-onderzoekers overlays van irisscans kunnen bestuderen en vergelijken. Veranderingen in kleuren en patronen in overlays zijn wat iriscologen gebruiken om te concluderen dat mogelijke gezondheidsproblemen zich kunnen ontwikkelen. Beoefenaars gebruiken ook iriscoopcamera's om beelden van kattenogen te scannen en op te nemen voor analyse.
De voordelen
Hoewel iriscopie niet bedoeld is om gezondheidsproblemen direct te diagnosticeren, zijn artsen van mening dat het bewaken van de kleur, patronen en texturen van het oog vooruitstrevende indicatoren kunnen zijn voor problemen in de gezondheid en het leven van een kat. Voorstanders zeggen dat iriscopie bij katten en huisdieren heeft bijgedragen aan het identificeren van problemen zoals colon- en spijsverteringsaandoeningen, genetische aanleg voor ziekte, ontstekingen en stress. De belangrijkste trekpleister van iriscopie is dat het niet-invasief is.
Kritiek
Critici van iriscopie beweren dat het een pseudowetenschap is zonder praktische waarde. Quackwatch, een website die niet-onderbouwde medische en gezondheidspraktijken probeert te ontkrachten, stelt dat iriscopie, of het nu voor mensen of katten is, waardeloos is en mensen onnodig bang kan maken om geld uit te geven voor de behandeling van niet-bestaande aandoeningen. Joshua David Mather, al jarenlang beoefenaar van iriscopie, is de afgelopen jaren tegen de praktijk gekomen en zei dat irisbeelden vaak veranderen afhankelijk van de hoek van het licht dat wordt gebruikt om een iris te bestuderen, zelfs bij gebruik van speciale camera's. Met te veel variabelen, zegt Mather, is de praktijk weinig geloofwaardig.
Pet Iridologist worden
Iriscopie in alle vormen wordt beschouwd als een alternatieve geneeswijze en heeft geen vaste praktijknormen, noch is enige certificering of training vereist. Iedereen kan zichzelf iriscopist noemen en een praktijk openen. Professionele organisaties, zoals de International Iridology Practitioners Association, hebben echter normen voor certificering. Het Animal Iriscation Center biedt een certificeringscursus voor thuisstudie in iriscopie bij honden en katten.
