Zelfbewustzijn wordt over het algemeen gedefinieerd als het vermogen om de eigen individualiteit en unieke kenmerken te herkennen. Het meten of honden deze kennis hebben, is een uitdaging omdat deze vaak is gebaseerd op traditionele zelfbewustzijnstests. Door andere metingen te gebruiken, is het echter mogelijk om vast te stellen dat honden zelfbewust zijn.
Reflecties
Sommige onderzoekers beweren dat honden niet zelfbewust zijn omdat ze niet slagen voor wat bekend staat als de spiegeltest. In tegenstelling tot mensen en een selecte groep dieren, lijken honden niet te beseffen wanneer een afbeelding in een spiegel van hen is.
Een hond merkt zijn spiegelbeeld misschien niet eens. Omgekeerd kan hij naar de spiegel blaffen, ernaar klauwen of proberen met de reflectie te spelen omdat hij gelooft dat het een andere hond is, volgens Psychology Today. Sommige onderzoekers denken dat dit gedrag duidt op een gebrek aan zelfbewustzijn.
Geschiedenis
Gordon G. Gallup Jr., een psycholoog, ontwikkelde de spiegeltest in 1970. De test werd gebruikt om te bepalen of chimpansees zichzelf konden herkennen en veranderingen in hun uiterlijk konden zien. Sindsdien is het een standaard zelfbewustzijnstest gebleven. Volgens NPR News hebben onderzoekers de test in de loop van de tijd op honden en andere dieren gebruikt.
In het oorspronkelijke experiment van Gallup kregen chimpansees spiegels zodat ze naar zichzelf konden kijken. Vervolgens schilderden onderzoekers een geurloze rode vlek boven een wenkbrauw en over een oor. Toen ze weer in de spiegel keken, raakten de chimpansees de merktekens aan alsof ze probeerden ze te begrijpen. Met andere woorden, de chimpansees herkenden dat de weerspiegeling van hen was en dat er iets anders was.
Olifanten en dolfijnen behoren tot andere wezens die de spiegeltest hebben doorstaan en geslaagd zijn, volgens NPR News. De spiegeltest wordt ook gebruikt als basis om te meten wanneer mensenkinderen zelfbewustzijn bereiken, een van de mijlpalen in de psychologische ontwikkeling.
Alleen voor honden
Critici beweren dat de spiegeltest niet geschikt is voor honden. Neem bijvoorbeeld Marc Bekoff, die speciaal voor honden een zelfbewustzijnstest ontwikkelde.
Bekoff, emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Colorado, gebruikte destijds zijn eigen hond, Jethro, voor het experiment. Tijdens het experiment leek Jethro te laten zien dat hij kon identificeren of hij of een andere hond een poot had opgetild in een bepaald gebied. Jethro toonde weinig interesse in zijn eigen handwerk. Maar hij snuffelde en onderzocht veel langer waar andere honden hun stempel hadden gedrukt. Dat suggereerde dat Jethro wist wat van hem was.
Mate van bewustzijn
Bekoff verwerpt het idee dat honden geen gevoel van eigenwaarde hebben. In plaats daarvan beweert hij dat er bij honden een zekere mate van zelfbewustzijn is. Honden begrijpen bijvoorbeeld dat ze dingen met hun lichaam kunnen doen, zoals rennen en springen. Een hond kan ook weten of een bepaald speeltje van hem is. Bekoff gebruikt de termen ‘mijnheid’ en ‘lichaam’ om dit soort zelfbewustzijn bij honden te beschrijven.
Ten slotte merkt Bekoff op dat verder onderzoek - en meer testen - nodig is om het probleem van zelfbewustzijn bij honden te onderzoeken. Zijn andere onderzoek heeft uitgewezen dat dieren een breed scala aan emoties ervaren, waaronder vreugde, verdriet en liefde.
