Op het eerste gezicht lijkt het oor van een kat op een perfecte driehoek. Bij nader inzien heb je misschien wat spleten in het oor van je kat opgemerkt en vraag je je af of ze reden tot bezorgdheid zijn. Sommige spleten die in het oor van een kat worden waargenomen, hebben haar normale anatomische ontwerp, terwijl andere zijn toegebracht.
Anatomie van het buitenoor van de kat
Het oor van uw kat bestaat uit drie delen: het buitenoor, het middenoor en het binnenoor. Het buitenoor bevat de oorflap, de oorschelp genaamd, die bij de meeste katten rechtop staat. De oorschelp omringt de gehoorgang, waardoor geluiden als trillingen het oor binnenkomen. Langs de buitenste zijde van elke oorschelp vormen twee spleten een verticale open zak die de tragus wordt genoemd. Deze structuur wordt breder en smaller, afhankelijk van hoe de kat haar oor op een bepaald moment heeft gepositioneerd, om de detectie van trillingen die naar het midden- en binnenoor gaan voor omzetting in verschillende geluiden te verbeteren.
Een identificatie van castratie of castratie
Als je je kat hebt geadopteerd van een reddingsgroep of schuilplaats of als een verdwaalde volwassene, heb je misschien een inkepingachtige spleet in een van de oren waargenomen en afgedaan als een litteken uit haar vroegere dagen op de gemene straten. Het is waarschijnlijker dat het oor op deze manier is afgesneden toen uw kat werd aangepast. Wanneer wilde katten vastzitten voor castratie en castratie, maken klinieken deze snee vaak als een permanente marker als de katten weer in een kolonie moeten worden vrijgelaten. Dit maakt snelle identificatie in de toekomst mogelijk om herhaling van het vangen en verdoven van een kat die al is veranderd te voorkomen. Eenmaal vrijgelaten, worden sommige van deze katten geadopteerd als zwerfkatten of opnieuw in de val gelokt door goedhartige individuen en naar opvangcentra gebracht om te worden geadopteerd.
Spleten die medische aandacht vereisen
De oorschelp is dun en de randen van de tragus zijn zelfs nog meer, waardoor het uitwendige oor kwetsbaar is voor tranen, snijwonden en trauma. Een veel voorkomende oorzaak van een dergelijk letsel aan het uitwendige oor is het zelf toegebracht door onophoudelijk en krachtig krabben aan het hoofd, de nek of de oren. Zo'n intens krabben kan een aanwijzing zijn dat uw kat lijdt aan vlooien, oormijt of huidallergieën. Terwijl ze haar jeuk probeert te verlichten, kan ze gemakkelijk in haar buitenoor scheuren, wat resulteert in spleten van gescheurd weefsel of schaafwonden die geïnfecteerd kunnen raken en uiteindelijk kunnen leiden tot abcessen. Andere oorzaken van trauma kunnen voortkomen uit krassen en bijtwonden die zijn opgelopen tijdens het vechten met andere katten of als het oor klem komt te zitten tijdens het scooting onder een kettingschakel of door een scherpe bosrijke borstel.
Weet wanneer je de dierenarts moet bezoeken
Als een zorgzame en proactieve eigenaar, kijk dan regelmatig naar uw kat en let op al het ongewone. Als u spleten, lekke banden, snijwonden of schaafwonden aan het oor van uw kat opmerkt die er voorheen niet waren, breng haar dan naar de dierenarts. In het geval dat uw kat zichzelf krabt, zal de dierenarts haar nagels knippen om verder trauma te voorkomen, de wonden behandelen indien nodig, de oorzaak van haar jeuk vaststellen en haar ongemakkelijke toestand behandelen. Bijtwonden vereisen behandeling om abcessen te voorkomen en antibiotica om infectie te voorkomen, en grotere snijwonden moeten mogelijk chirurgisch worden gerepareerd om het uiterlijk van haar oor te behouden.
