i Dierenarts die een injectie-afbeelding voorbereidt door Sophia Winters van Fotolia.com
Iedereen die van een Chinese shar-pei houdt, weet dat jeukende huid vaak met het territorium gepaard gaat. Omdat veel gezondheidsproblemen kunnen resulteren in jeukende shar-pei-huid, zijn een juiste diagnose en behandeling van vitaal belang voor het welzijn en comfort van deze unieke hond.
Vlooien
Vlooien zijn een belangrijke oorzaak van jeuk in de shar-pei. als u merkt dat uw huisdier krabt en kauwt, vooral rond het hoofd en de achterhand, heeft hij waarschijnlijk vlooien. Deze hinderlijke insecten, de meest voorkomende parasiet bij honden, planten zich snel voort en veroorzaken ernstige jeuk als ze op de huid van de gastheer kruipen. De beten van vlooien kunnen ook een allergische reactie en dermatitis veroorzaken. Bij het diagnosticeren van parasieten kan een dierenarts gemakkelijk een vlooienplaag zien en een verscheidenheid aan medicijnen aanbieden die huidige vlooien doden en voorkomen dat toekomstige vlooien het huisdier hun thuis maken.
Allergieën
De shar-pei is een ras dat bijzonder vatbaar is voor allergische reacties op een breed scala aan omgevings- en interne factoren. Voedsel, insecten, gras, onkruid, bomen, schoonmaakmiddelen en andere dieren zijn enkele van de meest voorkomende triggers die een shar-pei jeuk veroorzaken. Vachtverlies en secundaire oorontstekingen gaan vaak ook samen met een jeukende huid veroorzaakt door allergieën. Een dierenarts kan een shar-pei-huid en bloedtesten laten uitvoeren om erachter te komen waarvoor hij allergisch is. De resultaten geven precies aan wat het probleem veroorzaakt en stellen de eigenaar in staat de blootstelling te beperken. Injecteerbare allergieserums worden vaak voorgeschreven om de gevoeligheid van de hond in de loop van de tijd te verminderen, naast een speciaal dieet als de test een voedselgevoeligheid aangeeft.
Schurft
Demodectische schurft is een andere aandoening die vaak wordt aangetroffen op shar-pei-huid. Deze vorm van schurft wordt veroorzaakt door een mijt en wordt vaak overgedragen van een moederhond op haar pups. Het kan ernstige jeuk, verlies van vacht en zelfs de dood veroorzaken als er een ernstige secundaire infectie optreedt. Sarcoptische schurft, veroorzaakt door een andere mijt, is besmettelijker maar niet zo ernstig als demodectische schurft. Vormen van schurft zijn echter erg ongemakkelijk voor de geïnfecteerde hond en veroorzaken een bacteriële huidinfectie die pyodermie wordt genoemd. Hoewel elke hond schurft kan krijgen, maken de plooien en rimpels van de shar-pei hem tot een uitstekende kandidaat voor ontsteking en infectie veroorzaakt door het krabben dat gepaard gaat met het hebben van deze vervelende mijten. Beide soorten schurft worden gediagnosticeerd door analyse van een huidafkrabsel onder een microscoop. Bij diagnose wordt een combinatie van actuele en orale medicatie voorgeschreven.
Hypothyreoïdie
Het shar-pei-ras is vatbaar voor hypothyreoïdie, verminderde activiteit van de schildklier. De ziekte veroorzaakt vaak een groot aantal symptomen, waaronder een dunne vacht, lethargie en jeukende huid. Hoewel de symptomen van hypothyreoïdie vergelijkbaar zijn met die van andere aandoeningen die overmatig krabben veroorzaken, kan de ziekte worden gediagnosticeerd met een reeks bloedonderzoeken met een compleet schildklierpanel. Wanneer de ziekte wordt ontdekt, kunnen medicijnen die door een dierenarts zijn voorgeschreven, helpen om de schildklieractiviteit terug te brengen naar een niveau dat de jeukende huid van de shar-pei verlicht (en kan haar ook op andere manieren comfortabeler maken).
